Elstu konungsættirnar
| Tímabil og konungsættir í Egyptalandi hinu forna | ||
| ||
| Forsaga Egyptalands | ||
|---|---|---|
| Fornkonungar Egyptalands | ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
| ||
|
Elstu konungsættirnar eru fyrstu konungarnir sem ríktu yfir sameinuðu Egyptalandi. Tímabilið nær yfir fyrstu tvær konungsættirnar sem ríktu um það bil frá 31. öld f.Kr. til 27. aldar f.Kr. þar til Gamla ríkið hófst. Tímabilið einkennist af styrkingu og þróun miðstjórnarvalds.
Samkvæmt Forn-Egyptum sjálfum komu þeir upprunalega frá landi sem hét Púnt og egyptalandsfræðingar vilja staðsetja þar sem nú er Erítrea eða Súdan. Þeir kölluðu sig þjóð landanna tveggja með tilvísun til Efra Egyptalands og Neðra Egyptalands.
Samkvæmt sagnaritaranum Maneþon var fyrsti konungurinn Menes, en elsti konungur fyrstu komungsættarinnar sem heimildir greina frá er Hor-Aha. Einnig er til steinspjald sem ber nafn Narmers (síðasta fornkonungsins fyrir sameiningu landanna) sem virðist segja frá því þegar hann sameinar löndin tvö, og því vilja sumir gera hann að fyrsta konungi fyrstu konungsættarinnar.
Á tímum elstu konungsættanna fóru konungar að reisa sér íburðarmikil grafhýsi, mastöbur, úr óbrenndum leirhleðslum, sem voru undanfarar þrepapýramídanna. Stjórnsýslumiðstöðvar miðstjórnarvaldsins og héraðsstjóra hafa verið opnir hofgarðar úr viði eða sandsteini.