Bandarísku Jómfrúaeyjar

Bandarísku Jómfrúaeyjar eða Bandarísku Jómfrúreyjar eða Bandarísku Meyjaeyjar eru eyjaklasi austan við Púertó Ríkó sem tilheyrir Bandaríkjunum. Þær eru hluti Hléborðseyja, sem eru nyrðri hluti Litlu-Antillaeyja. Fjórar eyjanna eru stærstar: St. Thomas, St. John, St. Croix og Water Island. Auk þeirra eru margar smærri eyjar.

United States Virgin Islands
Fáni Bandarísku Jómfrúaeyja Skjaldarmerki Bandarísku Jómfrúaeyja
Fáni Skjaldarmerki
Kjörorð:
United in Pride and Hope
Þjóðsöngur:
Jómfrúaeyjamarsinn
Staðsetning Bandarísku Jómfrúaeyja
Höfuðborg Charlotte Amalie
Opinbert tungumál Enska
Stjórnarfar Lýðveldi

Forseti Joe Biden
Landstjóri Albert Bryan
Flatarmál
 - Samtals
 - Vatn (%)
n/a. sæti
346 km²
1
Mannfjöldi
 - Samtals (2010)
 - Þéttleiki byggðar
n/a. sæti
106.405
307/km²
VLF (KMJ) áætl. 2005
 - Samtals 2.5 millj. dala (*. sæti)
 - Á mann 17.200 dalir (*. sæti)
Gjaldmiðill Bandaríkjadalur (USD)
Tímabelti UTC-4
Þjóðarlén .vi
Landsnúmer +1-340

SagaBreyta

Danska Vestur-Indíafélagið settist að á St. Thomas árið 1672, á St. John árið 1694 og keypti svo St. Croix af Frökkum 1733. Árið 1754 urðu Dönsku Vestur-Indíur dönsk krúnunýlenda. Höfuðborgin Charlotte Amalie á St. Thomas var nefnd árið 1692 eftir Charlotte Amalie af Hessen-Kassel drottningu Danmerkur, eiginkonu Kristjáns V Dana- og Noregskonungs frá 1670 til 1699.

Eyjarnar voru dönsk nýlenda (Dönsku Vestur-Indíur) frá 1754. Þar var einkum ræktaður sykur, og byggði framleiðslan á vinnuafli þræla. Dönsk stjórnvöld og fyrirtæki undir þeirra verndarvæng eru talin hafa flutt yfir 100.000 manns frá Afríku í þrældóm í Vesturálfu, þar af um 80.000 í þrældóm á þessum nýlendum Dana sjálfra.[1]

Í fyrri heimsstyrjöldinni ákváðu Danir að verða við kauptilboði Bandaríkjanna og seldu eyjarnar fyrir 25 milljónir Bandaríkjadala. Dönsk stjórnvöld óttuðust að Bandaríkin tækju eyjarnar með valdi ef svo færi að Þjóðverjar hernæmu Danmörku í stríðinu.

StjórnmálBreyta

Bandarísku Jómfrúaeyjar kjósa einn þingmann í fulltrúadeild bandaríska þingsins en sá hefur ekki atkvæðisrétt á þinginu. Íbúar eyjanna hafa heldur ekki rétt til að kjósa í bandarísku forsetakosningunum.

 
Wikimedia Commons er með margmiðlunarefni sem tengist


HeimildirBreyta

  1. Sjá t.d. „The History of The Danish Negro Slave Trade, 1733–1807“, eftir Svend Erik Green-Pedersen í tímaritinu Revue française d'histoire d'outre'mer, 1975, s. 196–220.