Martinique
Martinique (frönsk antilleyska: Matinik eða Matnik; kalinago: Madinina eða Madiana) er eyja í austanverðu í Karíbahafi. Eyjan er hluti af Litlu-Antillaeyjum í Vestur Indíum, norðan við Sankti Lúsíu og sunnan við Dóminíku. Eyjan er eitt af handahafshéruðum Frakklands.
| Martinique | |
|
|
| Fáni | Skjaldarmerki |
| Þjóðsöngur: La Marseillaise | |
| |
| Höfuðborg | Fort-de-France |
| Opinbert tungumál | franska |
| Stjórnarfar | Lýðveldi
|
| Forseti | Emmanuel Macron |
| Héraðsforseti | Alfred Marie-Jeanne |
| Franskt handanhafshérað | |
| - Nýlenda | 1635 |
| - Handanhafshérað | 1946 |
| Flatarmál - Samtals |
1.128 km² |
| Mannfjöldi - Samtals (2021) - Þéttleiki byggðar |
375.053 354/km² |
| VLF (KMJ) | áætl. 2015 |
| - Samtals | 11,09 millj. dala (23. sæti) |
| - Á mann | 29.235 dalir |
| Gjaldmiðill | evra |
| Tímabelti | UTC-4 |
| Þjóðarlén | .mq |
| Landsnúmer | +596 |
Eyjan varð frönsk nýlenda árið 1635. Frakkar ráku frumbyggja eyjarinnar burt árið 1660 og fluttu inn þræla frá Afríku til að vinna þar á plantekrum. Joséphine de Beauharnais, kona Napóleons fæddist á Martinique árið 1763. Hún var dóttir franskra plantekrueigenda. Upphaflega var höfuðborg eyjarinnar Saint-Pierre en bærinn eyðilagðist þegar eldfjallið Mont Pelée gaus 1902 með þeim afleiðingum að 30.000 íbúar létust. Eftir það var höfuðborgin flutt til Fort-de-France.
Líkt og önnur héruð Frakklands er Martinique hluti af Evrópusambandinu og notar evru sem gjaldmiðil. Margir íbúar tala franska antilleysku þótt franska sé opinbert tungumál.
HeitiBreyta
Heiti eyjunnar á frönsku, Martinique, er dregið af taínósku heiti hennar, Madiana/Madinina, sem merkir „blómaeyja“, eða Matinino, „kvennaeyja“, samkvæmt Kólumbusi sem sigldi til eyjarinnar árið 1502.[1] Samkvæmt sagnfræðingnum Sydney Daney nefndu Karíbar eyjuna Jouanacaëra eða Wanakaera sem merkir „kembueyja“.[2]
StjórnmálBreyta
StjórnsýslueiningarBreyta
Martinique skiptist í fjögur sýsluhverfi (arrondissements) og 34 sveitarfélög (communes). 45 kantónur voru lagðar niður árið 2015. Hverfin eru:
- Fort-de-France er eina lögsagnarumdæmið á Martinique. Það nær yfir miðhluta eyjarinnar. Þar eru fjögur sveitarfélög og (áður) 16 kantónur. Árið 2013 var íbúafjöldi þar 161.021.[3] Fyrir utan höfuðborgina eru þar bæirnir Saint-Joseph og Schœlcher.
- La Trinité er eitt af þremur undirumdæmum á eyjunni og nær yfir norðausturhlutann. Þar eru 10 sveitarfélög og 11 kantónur. Árið 2013 voru íbúar 81.475.[3] La Trinité nær yfir bæina La Trinité, Ajoupa-Bouillon, Basse-Pointe, Le Gros-Morne, Le Lorrain, Macouba, Le Marigot, Le Robert og Sainte-Marie.
- Le Marin, annað undirumdæmið á Martinique, nær yfir suðurhluta eyjarinnar. Þar eru 12 sveitarfélög og (áður) 13 kantónur. Árið 2013 voru íbúar 119.653.[3] Umdæmið nær yfir bæina Le Marin, Les Anses d'Arlet, Le Diamant, Ducos, Le François, Rivière-Pilote, Rivière-Salée, Sainte-Anne, Sainte-Luce, Saint-Esprit, Les Trois-Îlets og Le Vauclin.
- Saint-Pierre er þriðja undirumdæmið. Þar eru 8 sveitarfélög og (áður) 5 kantónur, á norðvesturhluta eyjarinnar. Árið 2013 voru íbúar 23.402.[3] Ásamt Saint-Pierre eru þar bæirnir Le Carbet, Case-Pilote-Bellefontaine, Le Morne-Rouge og Le Prêcheur.
TilvísanirBreyta
- ↑ „Encyclopedia Britannica- Martinique“. Sótt 10. júlí 2019.
- ↑ „Martinique (English)“. French II. Sótt 21. september 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 INSEE. „Recensement de la population en Martinique – 385 551 habitants au 1er janvier 2013“ (franska). Sótt 21. maí 2016.
