Grænhöfðaeyjar

Eyríki í Vestur-Afríku

Grænhöfðaeyjar (portúgalska: Cabo Verde) eru eyjaklasi í Norður-Atlantshafi um 570 kílómetra undan vesturströnd Afríku. Eyjarnar voru óbyggðar þegar Portúgalar uppgötvuðu þær á 15. öld og gerðu þær að miðstöð fyrir þrælaflutninga. Eyjarnar heita eftir Grænhöfða á vesturströnd Senegals.

República de Cabo Verde
Fáni Grænhöfðaeyja Skjaldarmerki Grænhöfðaeyja
Fáni Skjaldarmerki
Kjörorð:
Unity, Work, Progress
Þjóðsöngur:
Cântico da Liberdade
Staðsetning Grænhöfðaeyja
Höfuðborg Praia
Opinbert tungumál portúgalska (opinbert) og kreólska
Stjórnarfar Lýðveldi

Forseti José Maria Neves
Forsætisráðherra Ulisses Correia e Silva
Sjálfstæði
 • frá Portúgal 5. júlí, 1975 
Flatarmál
 • Samtals
 • Vatn (%)
166. sæti
4.033 km²
~0
Mannfjöldi
 • Samtals (2013)
 • Þéttleiki byggðar
165. sæti
483.628
123,7/km²
VLF (KMJ) áætl. 2021
 • Samtals 4,323 millj. dala (183. sæti)
 • Á mann 7.728 dalir (156. sæti)
VÞL (2019) 0.665 (126. sæti)
Gjaldmiðill Grænhöfðaeyskur skúti (CVE)
Tímabelti UTC-1
Þjóðarlén .cv
Landsnúmer +238

Samkvæmt opinberum portúgölskum skjölum uppgötvaði António de Noli eyjarnar árið 1456. Hann var gerður að landstjóra eyjanna og fyrstu landnemarnir settust þar að árið 1462. Eyjarnar urðu miðstöð þrælaverslunarinnar á Atlantshafi og ríkidæmi þeirra dró að sjóræningja. Francis Drake rændi höfuðborg eyjanna Ribeira Grande árið 1585. Eftir árás Frakka árið 1712 hnignaði borginni og Praia tók við hlutverki höfuðborgar árið 1770. Þegar þrælaversluninni tók að hnigna versnaði efnahagur eyjanna sem þó voru áfram mikilvæg höfn. Sjúkdómar og eldgos á fyrri helmingi 20. aldar leiddu til þurrka og hungursneyðar. Óánægja með nýlendustjórnina leiddi til sjálfstæðisbaráttu í byrjun 20. aldar. Eftir fall ríkisstjórnar Salazars í Portúgal neyddust Portúgalir til að veita eyjunum sjálfstæði. Sjálfstæðisflokkur Cabo Verde kom á flokksræði og ríkti til 1990 þegar flokksræði var afnumið og fyrstu frjálsu kosningarnar haldnar.

Ísland veitti Grænhöfðaeyjum þróunaraðstoð á 9. og 10. áratug 20. aldar og skipaði sendiherra þar frá 1979 til 1993.[1]

Heiti breyta

Eyjarnar draga nafn sitt af höfðanum Cap-Vert („Grænhöfða“) á strönd Senegals.[2] Nafn höfðans kemur upphaflega úr portúgölsku Cabo Verde. Portúgalskir sæfarar nefndu höfðann svo árið 1444, nokkrum árum áður en þeir uppgötvuðu eyjarnar.

Þann 24. október 2013 tilkynnti sendinefnd landsins hjá Sameinuðu þjóðunum að önnur lönd ættu ekki að nota þýðingar á heitinu Cabo Verde í opinberum samskiptum heldur ættu öll lönd að nota portúgalska heitið þar sem það væri opinbert heiti landsins á öllum tungumálum.[3][4]

Landfræði breyta

Grænhöfðaeyjar eru í Atlantshafi, um 570 km undan strönd Vestur-Afríku. Strönd Senegal er næst þeim á meginlandinu. Þær eru milli 14. og 18. breiddargráðu norður og 22. og 26. lengdargráðu vestur.

Grænhöfðaeyjar eru tíu eyjar (níu byggðar) og átta smáeyjar sem liggja í hálfhring og skiptast í tvo eyjaklasa:

Þrjár eyjanna, Sal, Boa Vista og Maio, eru flatar, sendnar og þurrar; en hinar eru klettóttari og grónari.

Eyjarnar eru 4.033 km2 að stærð og eru aðallega úr gosbergi með gosmyndunum og gjóskuseti. Gosberg og djúpberg eru basísk og eyjarnar eru bergfræðilega svipaðar öðrum makarónesískum eyjum í Atlantshafi.

Segultruflanir við eyjarnar benda til þess að undirstöður þeirra hafi myndast fyrir 125-150 milljón árum, en eyjarnar sjálfar eru 8-20 milljón ára gamlar.[5] Elstu klettarnir ofan sjávarborðs eru á Maio og norðurskaga Santiago, og eru 128-131 milljón ára gamalt bólstraberg. Gosvirkni á svæðinu hófst snemma á Míósen og náði hátindi sínum undir lok tímabilsins þegar eyjarnar náðu mestu stærð. Á sögulegum tíma hefur eldvirkni verið bundin við eyjuna Fogo.[6]

Stjórnsýsluskipting breyta

 
Loftmynd af höfuðborg Grænhöfðaeyja, Praia, á eyjunni Santiago
 
Nova Sintra er höfuðstaður sveitarfélagsins Brava

Á Grænhöfðaeyjum eru 22 sveitarfélög (concelhos) sem skiptast í 32 sóknir (frequesias) frá nýlendutímanum:

Barlaventoeyjar
Eyja Sveitarfélag Manntal 2010 [7] Sókn
Santo Antão Ribeira Grande 18.890 Nossa Senhora do Rosário
Nossa Senhora do Livramento
Santo Crucifixo
São Pedro Apóstolo
Paúl 6.997 Santo António das Pombas
Porto Novo 18.028 São João Baptista
Santo André
São Vicente São Vicente 76.140 Nossa Senhora da Luz
Santa Luzia
São Nicolau Ribeira Brava 7.580 Nossa Senhora da Lapa
Nossa Senhora do Rosário
Tarrafal de São Nicolau 5.237 São Francisco
Sal Sal 30.879 Nossa Senhora das Dores
Boa Vista Boa Vista 9.162 Santa Isabel
São João Baptista
 
Miðbær Mindelo en Baía do Porto Grande, São Vicente
 
Óbyggðu smáeyjarnar Ilhéus Secos eða Ilhéus do Rombo séðar frá ströndinni með bæinn Nova Sintra í forgrunni
Sotaventoeyjar
Eyja Sveitarfélag Manntal 2010 [7] Sókn
Maio Maio 6.952 Nossa Senhora da Luz
Santiago Praia 131.719 Nossa Senhora da Graça
São Domingos 13.808 Nossa Senhora da Luz
São Nicolau Tolentino
Santa Catarina 43.297 Santa Catarina
São Salvador do Mundo 8.677 São Salvador do Mundo
Santa Cruz 26.617 Santiago Maior
São Lourenço dos Órgãos 7.388 São Lourenço dos Órgãos
Ribeira Grande de Santiago 8.325 Santíssimo Nome de Jesus
São João Baptista
São Miguel 15.648 São Miguel Arcanjo
Tarrafal 18.565 Santo Amaro Abade
Fogo São Filipe 22.248 São Lourenço
Nossa Senhora da Conceição
Santa Catarina do Fogo 5.299 Santa Catarina do Fogo
Mosteiros 9.524 Nossa Senhora da Ajuda
Brava Brava 6.952 São João Baptista
Nossa Senhora do Monte

Íbúar breyta

Tungumál breyta

Portúgalska er opinbert tungumál á Grænhöfðaeyjum.[8] Hún er notuð í kennslu og stjórnsýslunni. Portúgalska er líka notuð í blöðum, sjónvarpi og útvarpi.

Kriolu er kreólamál sem byggist á portúgölsku og er notað sem talmál alls staðar á eyjunum. Kriolu er móðurmál nær allra íbúa Grænhöfðaeyja. Stjórnarskráin kveður á um að leitast skuli við að gera kriolu jafnhátt undir höfði og portúgölsku.[8] Þó nokkuð af bókmenntum á kriolu er til, sérstaklega á Santiago- og São Vicente-mállýskum. Mikilvægi kriolu hefur farið vaxandi eftir að landið fékk sjálfstæði frá Portúgal.

Ólíkar mállýskur á mismunandi eyjum hafa staðið í vegi fyrir stöðlun tungumálsins. Sumir hafa mælt með tveimur stöðlum: einum fyrir norðureyjarnar byggðum á São Vicente-mállýskunni, og einum fyrir suðureyjarnar, byggðum á Santiago-mállýskunni. Rithöfundurinn og ráðherrann Manuel Veiga hefur verið helsti talsmaður þess að staðla notkun kriolu.[9]

Tilvísanir breyta

  1. Hermann Örn Ingólfsson og Jónas H. Haralz (2003). Ísland og þróunarlöndin. Utanríkisráðuneyti Íslands. Afrit af upprunalegu geymt þann 8. desember 2021. Sótt 8. desember 2021.
  2. Lobban, p. 4 Geymt 25 janúar 2016 í Wayback Machine
  3. Tanya Basu (12. desember 2013). „Cape Verde Gets New Name: 5 Things to Know About How Maps Change“. National Geographic. Afrit af uppruna á 13. desember 2013. Sótt 12. desember 2013.
  4. „Cabo Verde põe fim à tradução da sua designação oficial“ [Cabo Verde puts an end to translation of its official designation] (portúgalska). Panapress. 31. október 2013. Afrit af uppruna á 17. desember 2013. Sótt 17. desember 2013.
  5. Pim et al., 2008, p.422
  6. Carracedo, Juan Carlos; Troll, Valentin R. (2021), „North-East Atlantic Islands: The Macaronesian Archipelagos“, Encyclopedia of Geology, Elsevier, bls. 674–699, doi:10.1016/b978-0-08-102908-4.00027-8, ISBN 978-0-08-102909-1, S2CID 226588940
  7. 7,0 7,1 Instituto Nacional de Estatistica.
  8. 8,0 8,1 „Constituição da República de Cabo Verde“ (PDF). ICRC, gagnagrunnur um mannréttindalög. Article 9. Afrit (PDF) af uppruna á 12. mars 2017. Sótt 11. mars 2017.
  9. Amado, Abel D. (2015), The Illegible State in Cape Verde: Language Policy and the Quality of Democracy, Boston University, a thesis submitted in partial fulfillment of the requirements for the degree of Doctor of Philosophy.
   Þessi Afríkugrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.