Þorlákur Narfason

Þorlákur Narfason (d. 15. mars 1303) var íslenskur lögmaður og riddari á 13. öld. Hann bjó á Kolbeinsstöðum í Hnappadalssýslu.

Þorlákur var af ætt Skarðverja, sonur Narfa Snorrasonar prests á Kolbeinsstöðum og Valgerðar Ketilsdóttur konu hans og eldri bróðir þeirra Þórðar og Snorra Narfasona. Segir í Árna sögu biskups að þeir bræður hafi allir verið vitrir menn og vel mannaðir. Þorlákur var lögmaður norðan og vestan, fyrst 1290-1291, þá 1293-1295 og síðast 1298-1299. Annálar geta oft um ferðir hans til og frá landinu í tengslum við baráttu Íslendinga fyrir réttarbótum og hann andaðist í Konungahellu í Noregi.

Kona Þorláks var Helga dóttir Nikulásar Oddssonar í Kalmanstungu, sem verið hafði einn helsti kappinn í liði Þórðar kakala. Einn sona þeirra var Ketill Þorláksson hirðstjóri.

Heimildir breyta

„Elzta óðal á Íslandi. Lögberg, 5. ágúst 1926“.
„Bogi Benediktsson: Sýslumannaæfir“.
Safn til sögu Íslands. 2. bindi, Kaupmannahöfn 1886.

Fyrirrennari:
Erlendur Ólafsson sterki

Lögmenn norðan og vestan
(1290 – 1291)

Eftirmaður:
Sigurður Guðmundsson

Fyrirrennari:
Sigurður Guðmundsson

Lögmenn norðan og vestan
(1293 – 1295)

Eftirmaður:
Þórður Narfason

Fyrirrennari:
Þórður Narfason

Lögmenn norðan og vestan
(1298 – 1299)

Eftirmaður:
Þórður Narfason