Skyldusiðfræði
| Siðfræði |
| Almennt |
|
Siðspeki |
| Hagnýtt siðfræði |
|
siðfræði heilbrigðisvísinda / líftæknisiðfræði |
| Meginhugtök |
|
réttlæti / gildi / gæði |
| Meginhugsuðir |
|
Sókrates / Platon / Aristóteles / Epikúros |
| Listar |
Skyldusiðfræði eða skyldufræði er hver sú siðfræðikenning sem einblínir á réttmæti athafna og telur að það felist einkum í ásetningi gerandans og ástæðum hans til athafna, svo sem skyldurækni, virðingu fyrir réttindum annarra og svo framvegis. Skyldusiðfræði í þessum skilningi er andstæð leikslokasiðfræði sem segir að réttmæti athafnar felist í afleiðingum hennar.[1] Áhrifamesta skyldusiðfræðikenningin er siðfræðikenning Immanuels Kant.[2]
Neðanmálsgreinar
breyta- ↑ Sjá Larry Alexander og Michael Moore (2007), „Deontological Ethics“ í Stanford Encyclopedia of Philosophy (Skoðað 25. mars 2009).
- ↑ Sjá Larry Alexander og Michael Moore (2007), „Deontological Ethics“ í Stanford Encyclopedia of Philosophy (Skoðað 25. mars 2009).
Heimildir og ítarefni
breyta- Alexander, L. og E. Sherwin, The Rule of Rules: Morality, Rules and the Dilemmas of Law (Durham: Duke University Press, 2001).
- Aune, Bruce, Kant's Theory of Morals (Princeton: Princeton University Press, 1979).
- Baron, Marcia, Kantian Ethics Almost Without Apology (Ithaca, NY: Cornell University Press, 1995).
- Gauthier, D., Morals By Agreement (Oxford: Clarendon Press, 1986).
- Gert, B., The Moral Rules; A New Rational Foundation for Morality (New York: Harper & Row, 1970).
- Gregor, Mary, The Laws of Freedom (Oxford: Basil Blackwell, 1963).
- Guyer, Paul, Kant on Freedom, Law, and Happiness (New York: Cambridge University Press, 2000).
- Herman, Barbara, The Practice of Moral Judgment (Cambridge, MA: Harvard University Press, 1993).
- Kamm, F.M., Intricate Ethics: Rights, Responsibilities, and Permissible Harms (Oxford: Oxford University Press, 2007).
- Korsgaard, Christine, Creating the Kingdom of ends (Cambridge: Cambridge University Press, 1996).
- Korsgaard, Christine, The Sources of Normativity. Onora O'Neill (ritstj.) (New York: Cambridge University Press, 1996).
- O'Neill, Onora, Acting on Principle (New York: Columbia University Press, 1975).
- O'Neill, Onora, Constructions of Reason (Cambridge: Cambridge University Press, 1989).
- Parfit, D., Reasons and Persons (Oxford: Clarendon Press, 1984).
- Rachels, James, Stefnur og straumar í siðfræði. Jón Á. Kalmannsson (þýð.) (Reykjavík: Siðfræðistofnun og Háskólaútgáfan, 1997).
- Ross, David, Kant's Ethical Theory (Oxford: Clarendon Press, 1954).
- Schauer, F., Playing by the Rules: A Philosophical Examination of Rule-Bound Decision-Making in Law and Life (Oxford: Clarendon Press, 1991).
- Sherman, Nancy, Making a Necessity of Virtue (Cambridge: Cambridge University Press, 1998).
- Steiner, H., An Essay on Rights (Oxford: Blackwell, 1994).
- Sullivan, Roger J., Immanuel Kant's Moral Theory (Cambridge: Cambridge University Press, 1989).
- Timmons, Mark (ritstj.), Kant's Metaphysics of Morals: Interpretative Essays (New York: Oxford University Press, 2002).
- Vilhjálmur Árnason, Þættir úr sögu siðfræðinnar (Reykjavík: Háskólaútgáfan, 1990).
- Williams, B., Moral Luck (Cambridge: Cambridge University Press, 1981).
- Wolff, Robert Paul, The Autonomy of Reason (New York: Harper, 1973).
- Wolff, Robert Paul (ritstj.), Kant: A Collection of Critical Essays (Garden City, New York: Doubleday, 1967).
- Wood, Allen, Kant's Ethical Thought (Cambridge: Cambridge University Press, 1999).
Tengt efni
breytaTenglar
breyta- Stanford Encyclopedia of Philosophy: „Deontological Ethics“
- Stanford Encyclopedia of Philosophy: „Kant's Moral Philosophy“
- „Hvað er siðferði? Og hvað er siðfræði?“. Vísindavefurinn.
- „Hvernig urðu siðareglur til?“. Vísindavefurinn.
- „Hvað getið þið sagt mér um siðfræði Kants og Mills?“. Vísindavefurinn.
- „Hvað er átt við með hugtakinu „siðferðileg heppni"?“. Vísindavefurinn.
