Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis

Aðdragandi og orsakir falls íslensku bankanna 2008 og tengdir atburðir betur þekkt sem Skýrsla rannsóknarnefndar Alþingis er skýrsla sem tekur á forsögu og falli bankakerfis Íslands haustið 2008. Tilgangur skýrslunnar er að gera ábyrgð íslenskra ráðamanna, banka- og viðskiptamanna sem og blaðamanna á hruni bankakerfis Íslands skil. Nefndarmeðlimir Rannsóknarnefndar Alþingis rituðu skýrsluna en nefndina skipuðu þau Páll Hreinsson hæstaréttardómari, Tryggvi Gunnarsson, umboðsmaður Alþingis og Sigríður Benediktsdóttir kennari við hagfræðideild Yale-háskóla í Bandaríkjunum. Skýrslan birtist þann 12. apríl árið 2010 eftir að hafa verið frestað fjórum sinnum. Fyrst stóð til að skýrslan myndi liggja fyrir þann 1. nóvember 2009, fyrsta frestunin var till 1. febrúar síðan til byrjun marsmánaðar og loks til 12. apríl.^[1]

Innihald skýrslunnar

Þremur dögum áður en skýrslan kom út, komu fréttir um það á Vísi.is að Davíð Oddsson væri farinn úr landi og segir þar: Í ljósi þess að Davíð var seðlabankastjóri þegar bankahrunið varð og nokkra mánuði eftir hrunið þá má gera ráð fyrir því að drjúgur hluti skýrslunnar muni fjalla um hans embættisverk. ^[2]

Skuldugir alþingismenn og/eða makar þeirra

Í 2. bindi skýrslu Rannsóknarnefndar alþingis er fjallað um þá stjórnmálamenn og maka þeirra sem höfðu heildarlánstöðu sem var hærri en 100 milljónir króna. Ýmsir stjórnmálamen fengu óhóflega lánafyrirgreiðslu hjá bönkunum. ^[3] ^[4]

1. Sólveig Pétursdóttir 3.635 milljónir (lán veitt maka: Kristinn Björnsson)
2. Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir 1.683 milljónir (lán veitt maka: Kristján Arason)
3. Herdís Þórðardóttir 1.020 milljónir
4. Lúðvík Bergvinsson 755 milljónir
5. Jónína Bjartmarz 283 milljónir
6. Árni Magnússon 265 milljónir
7. Ármann Kr. Ólafsson 248 milljónir
8. Bjarni Benediktsson 174 milljónir
9. Ásta Möller 141 milljónir
10. Ólöf Nordal 113 milljónir

Eitt og annað

Allra viðkvæmustu upplýsingarnar í skýrslunni mun ekki koma fyrir almenningssjónir fyrr en árið 2090, en það eru meðal annars fjárhagsupplýsingar um fyrirtæki og einstaklinga sem hlut áttu að máli. ^[5]
Allir viðmælendur nefndarinnar vísuðu því á bug að hafa gert mistök eða gerst sek um vanrækslu, samkvæmt skilningi laga nr. 142/2008 ^[6]