Gotareynir

Gotareynir
	;
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Jurtaríki (Plantae);
Fylking:	Dulfrævingar (Magnoliophyta);
Flokkur:	Tvíkímblöðungar (Magnoliopsida);
Ættbálkur:	Rósaættbálkur (Rosales);
Ætt:	Rósaætt (Rosaceae);
Undirætt:	Reynisætt (Maloideae);
Ættkvísl:	Reyniviður (Sorbus);
Tegund:	S. teodorii;
Tvínefni
	Sorbus teodorii; Liljefors

Gotareynir er reynitegund.

Lýsing

Gotareynir verður að 2 m. hár. Blöðin eru fjöðruð, og endasmáblaðið er stærra en hin, og þrískift. Blómin eru gulhvít í hálfsveip. Berin eru rauð. Hann er einn af mörgum apomitic (með geldæxlun) smátegundum á Norðurlöndunum og mjög líkur norsku tegundinni Strandreyni (Sorbus meinichii).^[1]

Útbreiðsla

Gotareynir er útbreiddur í Svíþjóð (Gotlandi, Suðurmannalandi og Upplönd), Finnlandi (Åland) og Lettlandi (Staldzene í Ventspils héraði)^[2]. Margir grasafræðingar vilja ekki telja gotareyni sem sjálfstæða tegund, heldur til strandreynis (S. meinichii). Aðrir, svo sem Salvesen (2011)^[3], telja að báðir skiftist niður í fleiri örtegundir sem hafi komið fram óháð hver annarri.

Orðsifjar

Tegundarnafnið teodorii er til heiðurs Uppsalaprófessornum Teodor Hedlund (1861-1953).^[1]

Tilvísanir

↑ ^1,0 ^1,1 http://linnaeus.nrm.se/flora/di/rosa/sorbu/sorbteo.html | titill=Avarönn | sótt=2015-08-05 | útgefandi=Den virtuella floran
↑ A. Mitchell; Þýtt af I. Gjærevoll (1977). Trær i skog og hage. Tiden. bls. 278. ISBN 82-10-01282-7.
↑ P.H. Salvesen. „Rogn og asal (slekten Sorbus) i Arboretet på Milde: – Del 2. Norske spesialiteter“. Årringen. () (2011): 15da bindi, síða 94–96.

Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

[:0-1] 1,0 ^1,1 http://linnaeus.nrm.se/flora/di/rosa/sorbu/sorbteo.html | titill=Avarönn | sótt=2015-08-05 | útgefandi=Den virtuella floran

[2] A. Mitchell; Þýtt af I. Gjærevoll (1977). Trær i skog og hage. Tiden. bls. 278. ISBN 82-10-01282-7.

[3] P.H. Salvesen. „Rogn og asal (slekten Sorbus) i Arboretet på Milde: – Del 2. Norske spesialiteter“. Årringen. () (2011): 15da bindi, síða 94–96.

[1]

[2]

[3]