Flugslysið við Arnarnes

Flugslysið við Arnarnes varð 11. janúar 1987 þegar farþegaflugvél frá Flugfélaginu Erni, með einkennistafina TF-ORN, lenti í sjónum út af Arnarnesi í minni Skutulsfjarðar í Ísafjarðardjúpi með þeim afleiðingum að flugmaðurinn, sem var einn um borð, lést.

Piper Chieftain flugvél, svipuð þeirri sem fórst.

Slysið

Vélin var af gerðinni Piper Chieftain og var að koma úr skoðun frá Akureyri. Kl 19:48 um kvöldið hafði flugmaðurinn samband við Ísafjarðarflugvöll og lét vita að hann væri yfir Reykjanesskóla og væri að hefja aðflug. Átta mínútum seinna hafði hann aftur samband við flugvöllinn. Flugvallarstarfsmaðurinn staðfesti sambandið en heyrði ekki frekar frá flugvélinni. Á svipuðum tíma sáu menn á rækjubát flugvélina út af Arnarnesi fljúga lágt yfir bátinn og hverfa svo í élin. Varðskipið Óðinn, sem statt var við Æðey, heyrði í neyðarsendi rétt fyrir kl 20:00 og nam sendinguna í um 20 mínútur. Hófst strax umfangsmikil leit og flugvélar Varnarliðsins og Flugmálastjórnar, ásamt þyrlu Landhelgisgæslunar héldu þegar af stað vestur. Rétt fyrir kl 22:00 um kvöldið nam Óðinn á nýjan leik veikar sendingar frá neyðarsendinum. Um kl 22:45 fundu leitarmenn brak úr vélinni á floti utan við Arnarnes auk þess sem olíubrák sást á sjónum. Rétt fyrir miðnætti fannst hálfur vængur á floti, norðaustan við svonefnda togarabauju. Þegar leitarmenn í bátnum hugðust ná vængnum og koma honum um borð í Óðin fundu þeir lík flugmannsins. Hann hét Stefán Páll Stefánsson, 38 ára gamall, og lét eftir sig eiginkonu og þrjú börn.

Þetta var önnur vélin sem Flugfélagið Ernir missti á tveimur árum en hún hafði verið keypt í stað þeirrar sem fórst í Ljósufjöllum 5. apríl 1986.

Sjá einnig

• Flugslysið í Ljósufjöllum