William Howard Taft

William Howard Taft (15. september 1857 – 8. mars 1930) var 27. forseti Bandaríkjanna fyrir repúblikana frá 4. mars 1909 til 4. mars 1913. Hann var stríðsmálaráðherra í ríkisstjórn Theodore Roosevelt. Taft hafði þau völd að hann varð í reynd forseti í fjarveru Roosevelts. Roosevelt studdi síðan framboð Tafts til forseta. Síðar varð ósætti milli þeirra sem klauf flokkinn fyrir forsetakosningarnar 1912. Það varð til þess að demókratinn Woodrow Wilson vann kosningarnar.

William Howard Taft
William Howard Taft árið 1908.
Forseti Bandaríkjanna
Í embætti 4. mars 1909 – 4. mars 1913
Varaforseti	James S. Sherman (1909–1912) Enginn (1912–1913)
Forveri	Theodore Roosevelt
Eftirmaður	Woodrow Wilson
Forseti Hæstaréttar Bandaríkjanna
Í embætti 11. júlí 1921 – 3. febrúar 1930
Skipaður af	Warren G. Harding
Forveri	Edward Douglass White
Eftirmaður	Charles Evans Hughes
Stríðsmálaráðherra Bandaríkjanna
Í embætti 31. janúar 1904 – 30. júní 1908
Forseti	Theodore Roosevelt
Forveri	Elihu Root
Eftirmaður	Luke Edward Wright
Persónulegar upplýsingar
Fæddur	15. september 1857 Staunton, Virginíu, Bandaríkjunum
Látinn	8. mars 1930 (72 ára) Washington, D. C., Bandaríkjunum
Þjóðerni	Bandarískur
Stjórnmálaflokkur	Repúblikanaflokkurinn
Maki	Helen Herron (g. 1886)
Börn	3
Háskóli	Yale-háskóli (BA) Cincinnati-háskóli (LLB)
Undirskrift

Árið 1921 skipaði Warren G. Harding Bandaríkjaforseti Taft í embætti forseta Hæstaréttar Bandaríkjanna. Hann gegndi þeirri stöðu þar til hann lét af störfum vegna heilsubrests í byrjun ársins 1930. Taft er eini forseti Bandaríkjanna sem hefur einnig verið Hæstaréttardómari.

Tilvísanir

Fyrirrennari: Theodore Roosevelt

Forseti Bandaríkjanna (1909 – 1913)

Eftirmaður: Woodrow Wilson

  Þetta æviágrip sem tengist sögu og stjórnmálum er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

  Þessi Bandaríkja-tengda grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.