Tina Turner
Tina Turner (fædd Anna Mae Bullock; 26. nóvember 1939 – 24. maí 2023) var bandarísk söngkona, lagahöfundur og leikkona, sem oft hefur verið nefnd „drottning rokksins“. Hún náði fyrst frægð sem hluti af Ike & Tina Turner Revue áður en hún hóf vel heppnaðan sólóferil.
Tina Turner | |
|---|---|
 Turner árið 1970 | |
| Fædd | Anna Mae Bullock 26. nóvember 1939 |
| Dáin | 24. maí 2023 (83 ára) |
| Ríkisfang |
|
| Störf |
|
| Ár virk | 1957–2023 |
| Maki |
|
| Börn | 4 |
| Tónlistarferill | |
| Stefnur | |
| Hljóðfæri | Rödd |
| Útgefandi |
|
| Vefsíða | tinaturnerofficial |
| Undirskrift | |
 | |
Tina Turner hóf söngferilinn með hljómsveit Ikes Turner, Kings of Rhythm, árið 1957. Hún söng með þeim lagið „Boxtop“ sem „Little Ann“. Árið 1960 var hún kynnt sem Tina Turner þegar smellurinn „A Fool in Love“ kom út. Ike & Tina Turner urðu einn af frægustu tónleikadúettum sögunnar.[1] Þau gerðu fjölda vinsælla laga á borð við „It's Gonna Work Out Fine“, „River Deep – Mountain High“, „Proud Mary“ (Creedence Clearwater Revival-ábreiða) og „Nutbush City Limits“. Þau hættu samstarfinu árið 1976.
Á 9. áratugnum hleypti Tina Turner af stokkunum einni best heppnuðu endurkomu tónlistarsögunnar.[2] Árið 1984 gaf hún út metsöluplötuna Private Dancer með smellinum „What's Love Got to Do with It“ sem hlaut Grammýverðlaun sem plata ársins og varð fyrsta og eina lag hennar sem náði 1. sæti á Billboard-listanum. Hún var 44 ára gömul og elsta sólótónlistarkona sem hafði náð í efsta sæti listans.[3] Velgengni hennar hélt áfram með lögunum „Better Be Good to Me“, „Private Dancer“, „We Don't Need Another Hero“, „Typical Male“, „The Best“, „I Don't Wanna Fight“ og „Goldeneye“. Árið 1988 hélt hún í tónleikaferðina Break Every Rule World Tour og setti heimsmet í aðsókn á tónleika með sólótónlistarmanni (180.000 áhorfendur).[4] Hún lék í kvikmyndunum Tommy (1975), Mad Max Beyond Thunderdome (1985) og Last Action Hero (1993). Árið 1993 kom ævisögulega kvikmyndin What's Love Got to Do with It sem byggðist á ævisögu hennar, I, Tina: My Life Story út. Árið 2009 dró hún sig í hlé eftir tónleikaröðina Tina!: 50th Anniversary Tour sem er 15. söluhæsta tónleikaröð 21. aldar. Árið 2018 var söngvamyndin Tina gerð um hana.
Tina Turner seldi yfir 100 milljón plötur um allan heim. Hún var einn af söluhæstu tónlistarmönnum allra tíma. Hún hlaut 12 sinnum Grammýverðlaun, þar á meðal átta samkeppnisverðlaun, þrjú heiðursverðlaun og Grammy Lifetime Achievement Award. Hún var fyrsti svarti listamaðurinn og fyrsta konan sem birtist á forsíðu tímaritsins Rolling Stone. Tímaritið setti hana á lista yfir 100 mestu tónlistarmenn allra tíma og 100 mestu söngvara allra tíma.[5]
Hún á stjörnu á Hollywood Walk of Fame og St. Louis Walk of Fame og var tvisvar tekin inn í Frægðarhöll rokksins, fyrst með Ike Turner árið 1991 og sem sólólistakona árið 2021.[6] Hún fékk heiðursverðlaun Kennedy Center og Women of the Year-verðlaunin.[7]
Tilvísanir
breyta- ↑ „Ike and Tina Turner | Rock & Roll Hall of Fame“. www.rockhall.com. Afrit af uppruna á 7. mars 2021. Sótt 27. febrúar 2021.
- ↑ „Rewinding the Charts: In 1985, Tina Turner Kept Her Hot Streak With 'We Don't Need Another Hero'“. Billboard (enska). 6. júlí 2015. Afrit af uppruna á 23. febrúar 2021. Sótt 27. febrúar 2021.
- ↑ Caulfield, Keith (21. janúar 2014). „'Happily Retired' Tina Turner Set to Release 'Love Songs' Album“. Billboard. Afrit af uppruna á 6. október 2019. Sótt 16. september 2019.
- ↑ „Mini-skirted Tina Turner claims record audience“. United Press International. 17. janúar 1988. Afrit af uppruna á 1. nóvember 2018. Sótt 1. nóvember 2018.
- ↑ „The 100 Greatest Singers of All Time“. Rolling Stone (1066): 73. 27. nóvember 2008. Afrit af upprunalegu geymt þann 8. mars 2009. Sótt 6. apríl 2009.
- ↑ „Tina Turner, Jay-Z, Foo Fighters Among Those Inducted Into Rock & Roll Hall Of Fame“. NPR.org (enska). Sótt 12. maí 2021.
- ↑ „Women of the year award“. Afrit af upprunalegu geymt þann 20. október 2012. Sótt 17. september 2012.
