Síðasta kvöldmáltíðin

Síðasta kvöldmáltíðin er í guðspjöllum Nýja testamentisins síðasta máltíðin sem Jesús deildi með lærisveinum sínum. Samkvæmt kirkjudagatalinu átti hún sér stað á skírdag, daginn fyrir föstudaginn langa. Kristnir menn minnast kvöldmáltíðarinnar í altarisgöngunni með því að drekka messuvín og borða oblátu. Altarisgangan er eitt af sjö sakramentum rómversk-kaþólsku kirkjunnar og eitt af tveimur sakramentum mótmælendakirkna.

Síðasta kvöldmáltíðin eftir Leonardo da Vinci í Mílanó.

Síðasta kvöldmáltíðin er eitt af þeim málverkum sem listamaðurinn Leonardo da Vinci er þekktastur fyrir. Málverkið er einnig eitt frægasta málverk allra tíma. Da Vinci er talin hafa málað myndina í kringum árin 1495-1496. Myndin var gerð á klausturvegg í Mílanó og er 460cm × 880 cm og þekur allan vegginn. Da Vinci var einn af listamönnum endurreisnartímabilsins og er því myndin máluð í þeim stíl. Þegar Da Vinci málaði myndina á prófaði hann nýtt undirlag á vegginn, sem er líklegasta ástæðan fyrir því af hverju myndin varðveitist svona illa.

Síðasta kvöldmáltíðin sýnir viðbrögð lærisveina Jesú þegar hann tilkynnir þeim að einn þeirra muni svíkja sig. Allir lærisveinarnir sýna mismunandi viðbrögð. Júdas klæðist gænu og bláu og er í skugga myndarinnar og lítur fremur hissa á svipinn. Hann heldur á litlum poka sem gæti mögulega táknað silfrið sem hann fékk í staðinn fyrir að svíkja Jesú.  Pétur er reiður á svipinn og heldur á hníf sem snýr frá Jesú. Leonardo málar alla lærisveina á einni hlið borðsins svo að enginn þeirra snúi baki í áhorfendur.

Myndin hefur ekki varðveist vel þar sem veggurinn sem myndin var máluð á er fremur þunnur og viðkvæmur. Í kringum 1517 var myndin byrjuð að flagna og árið 1532 lýsti Gerolamo Cardano myndinni sem óskýrri og litlausri miðað við það sem hann sá þegar hann var strákur. Árið 1556 var myndin skilgreind sem ónýt af Gian Paolo Lomazzo. Endurnýjun á myndinni var þó gerð árið 1726 og aftur frá 1951 til 1954 eftir að myndin skaddaðist í seinni heimstyrjöldinni.

Heimildarskrá breyta