Landpóstur

Landpóstur var embættismaður sem fyrrum annaðist póstferðir á Íslandi. Landpóstar fóru milli bæja á póstsvæði sínu með lest klyfjahesta og höfðu póstlúður til að láta vita af komu sinni. Landpóstar voru þekktir menn á sínum tíma vegna þeirra harðinda og erfiðleika sem þeir urðu við að etja á ferðum sínum. Titillinn landpóstur er enn notaður, en er hafður um þá sem bera út póst í strjálum sveitum.

Samkvæmt tilskipun frá árinu 1776 skyldu landpóstur fara þrisvar á ári þrjár póstleiðir þ.e. frá Suður-Múlasýslu, Þingeyjarsýslu og Ísafjarðarsýslu til Suðvesturlands. Fyrsta ferð landpóstar var farin 1782. Frá árinu 1786 skyldu vera fjórir aðalpóstar og tveir aukpóstar. Hlutverki landpósta lauk upp úr 1900 með bættum samgöngum.

Eitt og annað

• Á árunum 1942-1951 kom: Söguþættir landpóstanna út og var endurútgefið 1972 í þremur bindum. Helgi Valtýsson safnaði og bjó undir prentun.
• Frétt árið 1902: Landpóstarnir eru nýkomnir, höfðu fengið ill veður, einkum norðanpóstur, sem var 24 tíma yfir Holtavörðuheiði.

Tenglar

• Þeir hefðu látið lífið fyrir póstinn hefðu þeir þurft að velja á milli; grein í Morgunblaðinu 1993
• Póstgaungur; grein í Arnfirðingi 1902

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.