Hermann Müller
Hermann Müller (18. maí 1876 – 20. mars 1931[1]) var þýskur stjórnmálamaður úr Jafnaðarmannaflokknum sem var utanríkisráðherra (1919-1920) og tvisvar kanslari Þýskalands (1920, 1928–1930) á tíma Weimar-lýðveldisins. Sem utanríkisráðherra var hann einn af þeim sem skrifuðu undir Versalasamninginn fyrir hönd Þjóðverja árið 1919.
| Hermann Müller | |
|---|---|
.jpg) | |
| Kanslari Þýskalands | |
| Í embætti 27. mars 1920 – 21. júní 1920 | |
| Forseti | Friedrich Ebert |
| Forveri | Gustav Bauer |
| Eftirmaður | Constantin Fehrenbach |
| Í embætti 28. júní 1928 – 27. mars 1930 | |
| Forseti | Paul von Hindenburg |
| Forveri | Wilhelm Marx |
| Eftirmaður | Heinrich Brüning |
| Persónulegar upplýsingar | |
| Fæddur | 18. maí 1876 Mannheim, Þýskalandi |
| Látinn | 20. mars 1931 (54 ára) Berlín, Þýskalandi |
| Stjórnmálaflokkur | Jafnaðarmannaflokkurinn |
| Maki | Frieda Tockus (1902–1905) Gottliebe Jaeger (1909–) |
| Börn | 1 |
| Starf | Blaðamaður, stjórnmálamaður |
Æviágrip
breytaHermann Müller vann snemma á ferli sínum sem blaðamaður hjá tímaritinu Görlintzer Zeitung en gekk árið 1906 í miðstjórn þýska Jafnaðarmannaflokksins (SPD). Árið 1914 var hann sendur til Frakklands til þess að ræða við franska vinstriflokkinn Section française de l'Internationale ouvrière og reyna með þeim að koma í veg fyrir fyrri heimsstyrjöldina.
Kanslaratíðir
breytaEftir nóvemberbyltinguna árið 1918 var Müller skipaður utanríkisráðherra Þýskalands í ríkisstjórn Gustavs Bauer og skrifaði sem slíkur undir Versalasamninginn fyrir hönd Þýskalands ásamt Bauer. Müller tók í stuttan tíma við sem kanslari eftir að Bauer sagði af sér í kjölfar Kappuppreisnarinnar en gegndi embættinu aðeins þar til Jafnaðarmannaflokkurinn tapaði kosningum í júní árið 1920. Jafnaðarmenn voru enn stærsti flokkurinn á þingi eftir kosningarnar en höfðu tapað verulegu fylgi og Müller var ekki fáanlegur til að fara í stjórnarmyndunarviðræður við næststærstu flokkana.
Müller varð aftur kanslari árið 1928 eftir sigur Jafnaðarmanna í kosningum. Seinni ríkisstjórn Müllers samdi um Young-áætlunina við bandamenn og fékk því framgengt með henni að stríðsskaðabæturnar sem Þjóðverjum bar að greiða voru lækkaðar um tuttugu prósent. Müller tókst ekki að bæta úr stöðu Þýskalands þegar kreppan mikla skall á árið 1929. Paul von Hindenburg forseti neitaði að skrifa undir neyðartilskipanir fyrir Müller og því sagði Müller af sér þann 27. mars árið 1930.[2]
Tilvísanir
breyta- ↑ Vogt, Martin (1997), "Müller (-Franken), Hermann", Neue Deutsche Biographie (NDB) (á þýsku), 18, Berlin: Duncker & Humblot, bls. 410–414; (textinn í heild sinni á netinu)
- ↑ „Biografie Hermann Müller(-Franken) (á þýsku)“. Bayerische Nationalbibliothek. Sótt 30. ágúst 2018.
| Fyrirrennari: Gustav Bauer |
|
Eftirmaður: Constantin Fehrenbach | |||
| Fyrirrennari: Wilhelm Marx |
|
Eftirmaður: Heinrich Brüning | |||