Tsai Ing-wen
- Þetta er kínverskt nafn: kenni- eða fjölskyldunafnið er Tsai, eiginnafnið er Ing-wen.
Tsai Ing-wen (蔡英文[1] á kínversku) (f. 31. ágúst 1956) er taívanskur stjórnmálamaður og núverandi forseti Lýðveldisins Kína (中華民國總統) eða Taívan. Tsai er annar forsetinn úr Lýðræðislega framfaraflokknum (DPP) og fyrsta konan sem gegnir embættinu. Hún er einnig fyrsti forsetinn sem er bæði komin af fólki af Hakka-þjóðerni og af taívönskum frumbyggjum,[2] fyrsti ógifti forsetinn og fyrsti forsetinn sem hefur náð lýðræðislegu kjöri án þess að hafa fyrst verið borgarstjóri Taípei. Hún var formaður Lýðræðislega framfaraflokksins frá 2008 til 2012 og frá 2014 til 2018 og var forsetaframbjóðandi hans árin 2012 og 2016.
Tsai Ing-wen 蔡英文 | |
---|---|
![]() Tsai Ing-wen árið 2016. | |
Forseti Lýðveldisins Kína | |
Núverandi | |
Tók við embætti 20. maí 2016 | |
Forsætisráðherra | Lin Chuan Lai Ching-te Su Tseng-chang |
Varaforseti | Chen Chien-jen Lai Ching-te |
Forveri | Ma Ying-jeou |
Persónulegar upplýsingar | |
Fædd | 31. ágúst 1956 Taípei, Taívan |
Stjórnmálaflokkur | Lýðræðislegi framfaraflokkurinn |
Háskóli | Taívanski þjóðháskólinn, Cornell-háskóli, Hagfræðiskóli Lundúna |
Starf | Stjórnmálamaður |
Undirskrift | ![]() |
Tsai er menntuð í lögfræði og utanríkisverslun og var lögfræðiprófessor í Soochow-lögfræðiháskólanum og Chenchi-háskólanum eftir að hún útskrifaðist með bakkalárgráðu úr Taívansháskóla, mastersgráðu úr Cornell-lögfræðiskóla og doktorsgráðu úr Hagfræði- og stjórnmálavísindaskóla Lundúna. Árið 1993 var Tsai útnefnd til ýmissa ríkisstjórnarembætta og varð þar á meðal samningasmiður fyrir Taívan við Alþjóðaviðskiptastofnunina og einn höfunda héraðssambandsstefnu Lee Teng-hui forseta.
Þegar Chen Shui-bian gerðist forseti fyrir Lýðræðislega framfaraflokkinn árið 2000 varð Tsai ráðherra meginlandsmálefna utan flokks. Hún gekk í Lýðræðislega framfaraflokkinn árið 2004 og var í stuttan tíma meðlimur í löggjafarþingi Taívan. Eftir það varð hún varaforsætisráðherra þar til meðlimir ríkisstjórnarinnar sögðu af sér árið 2007. Hún var kjörin formaður DPP árið 2008 eftir að flokkurinn bað ósigur í forsetakosningunum það ár. Hún sagði síðan af sér sem formaður eftir að hún tapaði kjöri til forseta árið 2012.
Tsai bauð sig fram sem borgarstjóri Nýju-Taípei árið 2010 en tapaði fyrir öðrum fyrrverandi varaforsætisráðherra, Eric Chu. Í apríl 2011 varð Tsai fyrsti kvenkyns forsetaframbjóðandi úr stórum stjórnmálaflokk í sögu Taívan eftir að hafa unnið nauman sigur í undankjöri flokksins. Hún var sigruð af frambjóðanda Kuomintang, Ma Ying-jeou, en vann stórsigur er hún bauð sig fram á ný fjórum árum síðar, árið 2016.
Tsai vann endurkjör í forsetakosningum sem haldnar voru þann 11. janúar árið 2020 með rúmum 57 prósentum atkvæða gegn Han Kuo-yu, frambjóðanda Kuomintang.[3] Han Kuo-yu hafði lagt áherslu á nánara samstarf við meginlandsstjórn Alþýðulýðveldisins Kína en Tsai hafði lagt áherslu á áframhaldandi sjálfstæði Taívans og hafnað möguleikanum á því að Taívan geti sameinast meginlandsstjórn Alþýðulýðveldisins líkt og Kínverjar vilja. Sigur Tsai og Lýðræðislega framfaraflokksins þótti merki um talsverð umskipti í taívönskum stjórnmálum þar sem stuðningur við hana hafði áður verið farinn að dala og flokkurinn hafði beðið ósigur í héraðskosningum árið 2018. Talið er að batnandi efnahagur hafi aukið stuðning við Tsai og að fjöldamótmælin í Hong Kong hafi gert marga Taívanbúa afhuga möguleikanum á því að gangast undir stjórn Alþýðulýðveldisins undir formerkjum „eins lands, tveggja kerfa“ líkt og gert er í Hong Kong.[4]
TilvísanirBreyta
- ↑ The China Post (27. desember 2015). „DPP vice-presidential candidate lists his proposals to help young people“. www.chinapost.com.tw (enska). Afrit af upprunalegu geymt þann 5. mars 2021. Sótt 28. desember 2017.
- ↑ Ministry of Foreign Affairs brochures MOFA-EN-FO-105-011-I-1 (also appearing in Taiwan Review, May/June 2016) and -004-I-1.
- ↑ Samúel Karl Ólason (11. janúar 2020). „Sjálfstæðissinnar vinna yfirburðasigur í Taívan“. Vísir. Sótt 11. janúar 2020.
- ↑ „Lýðveldissinni endurkjörinn forseti Taívan“. mbl.is. 11. janúar 2020. Sótt 11. janúar 2020.
Fyrirrennari: Ma Ying-jeou |
|
Eftirmaður: Enn í embætti |