Sesín

Frumefni með efnatáknið Cs og sætistöluna 55
(Endurbeint frá Sesíum)

Sesín eða sesíum (úr latínu: caesius, „himinblár“) er frumefni með efnatáknið Cs og sætistöluna 55 í lotukerfinu. Þetta er mjúkur, silfur-gulllitaður alkalímálmur. Það er einn af fimm málmum sem eru í vökvaformi við stofuhita. Sesín er þekktast fyrir notkun þess í atómklukkum.

  Rúbidín  
Sesín Barín
  Fransín  
Efnatákn Cs
Sætistala 55
Efnaflokkur Alkalímálmur
Eðlismassi 1879,0 kg/
Harka 0,2
Atómmassi 132,90545 g/mól
Bræðslumark 301,59 K
Suðumark 944,0 K
Efnisástand
(við staðalaðstæður)
Vökvaform
Lotukerfið

Sesín er fyrsta frumefnið sem uppgötvaðist með litrófsgreiningu 1860, þar sem það þekktist af tveimur skærbláum línum.

Einkenni

breyta

Sesín er silfur-gylltur, mjúkur og sveigjanlegur málmur sem hefur minnstu jónunarorku allra frumefna. Það er sjaldgæfast ógeislavirku alkalímálmanna fimm (fransín er sjaldgæfasti alkalímálmurinn en það hefur engar stöðugar samsætur). Sesín, gallín, fransín, rúbidín og kvikasilfur eru einu málmarnir sem eru í vökvaformi við stofuhita.

Sesínhýdroxíð (CsOH) er mjög sterkur basi sem ætir gler auðveldlega. Þegar sesín hvarfast við kalt vatn verður sprenging. Það hvarfast líka við ís yfir -116 °C.

Sesín á sér 39 þekktar samsætur með atómmassa frá 112 til 151. Einungis ein af þessum samsætum, 133Cs, er stöðug í náttúrunni. Flestar hinar samsæturnar hafa helmingunartíma frá nokkrum dögum að nokkrum sekúndum. Samsætan 137Cs verður til við geislun í kjarnorkusprengingum og í kjarnorkuverum. Frá 1945 hefur nokkuð magn 137Cs farið út í andrúmsloftið, mest í Tsjernóbylslysinu 1986. Þaðan fellur það til jarðar sem geislavirkt úrfelli en helmingunartími þess er 30,17 ár.

Notkun

breyta

Helsta notkun sesíns er í borvökva í olíuiðnaðinum vegna þess hve það er þétt, en jafnframt lítið geislavirkt.

Sesín er líka notað í atómklukkur sem halda nákvæmni sinni í þúsundir ára. Frá 1967 hefur grunneining tíma í alþjóðlega einingakerfinu byggt á eiginleikum sesíns.


   Þessi efnafræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.