Svartbakur

Svartbakur
	;
Vísindaleg flokkun
Ríki:	Dýraríki (Animalia);
Fylking:	Seildýr (Chordata);
Flokkur:	Fuglar (Aves);
Ættbálkur:	Strandfuglar (Charadriiformes);
Ætt:	Máfar (Laridae);
Ættkvísl:	Larus ;
Tegund:	L. marinus;
Tvínefni
	Larus marinus; Linnaeus, 1758, Gotland, Svíþjóð
	; Dreifing á norðlægum slóðum

Svartbakur (fræðiheiti Larus marinus, sem þýðir á latínu „hafmáfur“ eða „sjávarmáfur“) er stærstur máfa og er oft nefndur veiðibjalla.^[1] Hann er svartur og hvítur á lit, goggur hans er gulur og sterklegur og rauður blettur finnst fremst í neðri skolti. Fætur svartbaksins eru ljósbeikir og augu hans ljós.

Svartbakur getur vegið rúm 2 kg og vænghafið getur orðið allt að 1,5 metrar. Hann verpir snemma á vorin í dyngju á jafnsléttu og eru eggin að meðaltali þrjú talsins, og tekur það þau um fjórar vikur að klekjast út. Svartbakur verður kynþroska við 4-5 ára aldur.

Svartbakur er staðfugl á Íslandi og hefur þeim fjölgað mjög á Íslandi vegna aðgangs að lífrænum úrgangi sem kemur aðallega frá sjávarútveginum. Stofnstærð er talin í kringum 20 þúsund varppör.

Hin ýmsu nöfn

Svartbakurinn sem stundum er kallaður veiðibjalla eða bjalla er stundum líka nefndur kaflabringur, kaflabrinki og skári.

Neðanmálsgreinar

↑ Orðið „veiðibjalla“^{[óvirkur tengill]} í Ritmálsskrá Orðabókar Háskólans

Heimild

Íslenskir fuglar (Reykjavík: Iðunn, 1992): bls. 48.

Tenglar

„Hvað eru svartbaksegg lengi að klekjast út?“. Vísindavefurinn.

[1] Orðið „veiðibjalla“^{[óvirkur tengill]} í Ritmálsskrá Orðabókar Háskólans

[1]