Konungsskuggsjá

Konungsskuggsjá eða Konungs skuggsjá – (á latínu: Speculum regale) – er norskt fornrit frá árunum 1250-1260. Konungs skuggsjá er fræðslurit, sett upp sem samtal föður og sonar, og tilheyrir bókmenntagrein sem nefnd hefur verið furstaspegill.

Síða úr aðalhandriti Konungs skuggsjár.

Upphafsstafur, ritsýni.

Ritið skiptist í þrjá hluta. Í þeim fyrsta eru ráðleggingar til kaupmanna, í öðrum til hirðmanna og í þeim þriðja til konunga.

Konungsskuggsjá er varðveitt í mörgum handritum, og flest þeirra eru íslensk.

Útgáfur

• Hálfdan Einarsson (útg.): Konungs skuggsjá, Sórey 1768. – Frumútgáfa með danskri og latneskri þýðingu.
• Finnur Jónsson (útg.): Konungs skuggsjá, Kaupmannahöfn 1920–1921. – Fræðileg útgáfa.
• Ludvig Holm-Olsen (útg.): Konungs skuggsjá, Osló 1945. – Endurskoðuð útgáfa, 1983.
• Magnús Már Lárusson (útg.): Konungs skuggsjá, Reykjavík 1955. – Aðgengileg lestrarútgáfa, með nútímastafsetningu.

Tengt efni

• Skuggsjár (Speculum-bækur)

Tenglar

• „Hvers konar rit er Konungsskuggsjá?“. Vísindavefurinn.
• Íslendingar björguðu Konungsskuggsjá; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1950
• Rýnt í Konungsskuggsjá; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1991
• „Staða Konungsskuggsjár í vestrænum miðaldabókmenntum“; grein í Griplu 1. hefti, 1990