Offa af Mersíu var konungur engilsaxneska konungsríkisins Mersíu, sem var í miðhluta Englands, frá 757 til dauðadags í júlí 796. Offa var sonur Thingfriths og afkomandi Eowa, bróður Penda af Mersíu, sem hafði stjórnað Mersíu allt að einni öld fyrr.

Mynd af Offa frá handriti

Offa kom til ríkis eftir borgarastríðið sem fylgdi í kjölfar dauða Æthelbalds, þar sem hann sigrað Beornred, sem einnig hafði gert tilkall til krúnunnar. Snemma á ríkisárum Offa er talið að hann hafi styrkt stjórn sína yfir þeim þjóðum sem byggðu miðhéröð Englands, það er að segja Hwicce og Magonsæte. Árið 762 notfærði hann sér ófrið í konungsríkinu Kent til að leggja það undir sig. Einhverntíma fyrir 771 náði hann yfirráðum í konungsríkinu Sussex, en í báðum ríkjunum mætti stjórn hans mótstöðu. Um 1780 tókst honum að ná undir sig meginhluta Suður-Englands og myndaði svo bandalag við Beorhtric af Wessex sem giftist dóttur Offa, Eadburh. Offa náði á ný stjórn yfir Suðaustur-Englandi og varð lénsherra Austur-Anglíu. Hann lét afhöfða Æthelberht 2. af Austur-Anglíu árið 794, mögulega af því hann gerði uppreisn gegn Offa.

Offa var kristinn konungur en átti í deilum við kirkjuna, sérstaklega við Jaenberht erkibiskup af Kantaraborg.

Heimildir breyta


Fyrirrennari:
Beornred
Konungur Mersíu
(757 – 796)
Eftirmaður:
Ecgfrith


   Þessi Englandsgrein sem tengist sögu er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.