Leópold 1. keisari

Leópold 1. (fullt nafn: Leopold Ignaz Joseph Balthasar Felician; 9. júní 1640 – 5. maí 1705) var keisari hins Heilaga rómverska ríkis frá 1658 til dauðadags. Hann var sonur Ferdinands 3. og Maríu Önnu af Spáni. Bæði voru af ætt Habsborgara.

Upphaflega átti eldri bróðir hans Ferdinand 4. Ungverjalandskonungur að erfa keisaratignina og Leópold hlaut því kirkjulega menntun, en þegar bróðir hans lést úr bólusótt árið 1654 varð Leópold að aðalerfingja föður síns.

Flest árin sem Leópold ríkti átti hann í stríði, ýmist við Tyrkjaveldi eða Frakkland þar sem náfrændi hans, Loðvík 14., ríkti. Hann tók þó sjálfur aldrei þátt í herförum. Hann var undir miklum áhrifum frá Jesúítum og studdi gagnsiðbótina með ráðum og dáð. Hann var þríkvæntur og eignaðist sextán börn, en aðeins sex þeirra náðu fullorðinsaldri.

Fyrirrennari:
Ferdinand 3.

Keisari hins Heilaga rómverska ríkis
(1658 – 1705)

Eftirmaður:
Jósef 1.

Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.