„Auður Auðuns“: Munur á milli breytinga

Auður var dóttir [[Jón Auðunn Jónsson|Jóns Auðuns Jónssonar]] alþingismanns, fyrst fyrir [[Íhaldsflokkurinn|Íhaldsflokkinn]] og svo seinna fyrir [[SjálstæðisflokkurinnSjálfstæðisflokkurinn|Sjálfstæðisflokkinn]], og Margrétar Guðrúnar Jónsdóttur. Auður tók stúdentspróf við [[Menntaskólinn í Reykjavík|Menntaskólann í Reykjavík]] árið [[1929]] og lauk lögfræðiprófi frá [[Háskóli Íslands|Háskóla Íslands]] árið [[1935]], fyrst íslenskra kvenna. Ári seinna giftist hún Hermanni Jónssyni, hæstaréttarlögmanni og eignaðist með honum fjögur börn; Jón (1939), Einar (1942), Margréti (1949) og Árna (1954).

Hún starfaði sem lögfræðingur [[Mæðrarstyrktarnefnd Reykjavíkur|Mæðrarstyrktarnefndar Reykjavíkur]] á árunum 1940–60. Hún var bæjar- og síðar borgarfulltrúi í [[Reykjavík]] á árunum [[1946]]-[[1970]]. Hún var forseti [[bæjarstjórna]]r, síðar borgarstjórnar [[1954]] – [[1959]] og [[1960]] – [[1970]]. Hún var fyrsta konan sem gegndi embætti borgarstjóra í [[Reykjavík]], en hún gegndi embættinu ásamt [[Geir Hallgrímsson|Geir Hallgrímssyni]] frá [[19. nóvember]] [[1959]] til [[6. október]] [[1960]]. Hún var alþingismaður Reykvíkinga [[1959]]–[[1974|74]], fyrir [[Sjálfstæðisflokkurinn|Sjálfstæðisflokkinn]]. Hún sat á [[Allsherjarþing Sameinuðu þjóðanna|Allsherjarþingi Sameinuðu þjóðanna]] [[1967]]. Hún var skipuð [[dóms- og kirkjumálaráðherrar|dóms- og kirkjumálaráðherra]] þann [[10. október]] 1970 og gegndi embættinu fram á mitt sumar 1971. Hún var fyrsta íslenska konan til að gegna ráðherraembætti. Loks má geta þess að hún sat í [[útvarpsráð]]i [[1975]] – [[1978]].