Gagnagrunnsréttur

Gagnagrunnsréttur er hugverkavernd fyrir gagnagrunna. Gagnagrunnsréttur leiðir af höfundarétti (sem safnverk), af grannréttindum og af sérlögum og tilskipunum. Gagnagrunnsrétturinn nær til niðurröðunar efnis og er óháður höfundarétti þess efnis sem kann að vera geymt í gagnagrunninum.

Í íslenskum höfundalögum er í 50. grein fjallað um „skrár, töflur, eyðublöð, gagnagrunn eða svipuð verk sem hafa að geyma umtalsvert safn upplýsinga eða eru árangur verulegrar fjárfestingar“. Þessu ákvæði var bætt inn í lögin árið 2000 til að fullgilda Gagnagrunnstilskipun Evrópusambandsins frá 1996. Rétturinn gildir í 15 ár eftir að verk hefur birst almenningi í fyrsta sinn.

Gagnagrunnsréttur er ekki til í Bandaríkjunum þar sem gagnagrunnar teljast ekki uppfylla skilyrði um verkshæð sem byggast á frumleika. Í Evrópu hefur hins vegar verið stuðst við rökin um að hafa unnið eitthvað verk „í sveita síns andlits“ („veruleg fjárfesting“) sem grundvöll gagnagrunnsréttinda.