Alexander De Croo
Alexander De Croo (f. 3. nóvember 1975) er belgískur stjórnmálamaður og núverandi forsætisráðherra Belgíu. Hann er meðlimur í stjórnmálaflokknum Opnum flæmskum frjálslyndismönnum og lýðræðissinnum (VLD) og tók við embætti forsætisráðherra í byrjun október 2020, en þá höfðu stjórnarmyndunarviðræður staðið í um 500 daga.[1]
Alexander De Croo | |
---|---|
Forsætisráðherra Belgíu | |
Núverandi | |
Tók við embætti 1. október 2020 | |
Þjóðhöfðingi | Filippus |
Forveri | Sophie Wilmès |
Persónulegar upplýsingar | |
Fæddur | 3. nóvember 1975 Vilvoorde, Belgíu |
Þjóðerni | Belgískur |
Stjórnmálaflokkur | Opnir flæmskir frjálslyndismenn og lýðræðissinnar |
Maki | Annik Penders |
Börn | 2 |
Háskóli | Fríháskólinn í Brussel (BS) Northwestern-háskóli (MBA) |
Hann er sonur stjórnmálamannsins Hermans De Croo og er menntaður við Fríháskólann í Brussel og við Kellogg-stjórnunarskólann í Northwestern-háskóla. Hann vann sem stjórnunarráðgjafi að loknu námi.
De Croo hóf stjórnmálaferil sinn í júní árið 2009 með misheppnuðu framboði í kosningum til Evrópuþingsins. Sex mánuðum síðar var hann kjörinn forseti VLD í stað Guy Verhofstadt. Hann varð þjóðkunnur þegar hann sprengdi stjórn Yves Leterme með því að draga VLD úr stjórnarsamstarfinu vegna óánægju með aðgerðaleysi í fyrirhugaðri skiptingu kjördæmisins Brussel-Halle-Vilvoorde. Með þessu hóf De Croo lengstu stjórnarkreppu í sögu Belgíu.
Í október 2012 var De Croo kjörinn sveitastjóri Brakel og varð síðan varaforsætisráðherra og lífeyrisráðherra í ríkisstjórn Elio Di Rupo. Hann sat áfram sem varaforsætisráðherra í ríkisstjórnum Charles Michel og Sophie Wilmès og var jafnframt samvinnu- og þróunarráðherra. Árið 2018 tók hann við embætti fjármálaráðherra.
Eftir þingkosningar árið 2019 hófst önnur löng stjórnarkreppa en í september 2020 tókst þeim De Croo og Paul Magnette að mynda stjórn. De Croo tók við af Sophie Wilmès sem forsætisráðherra í byrjun október.
Tilvísanir
breyta- ↑ Atli Ísleifsson (30. september 2020). „Ná saman um nýja stjórn um 500 dögum eftir kosningar“. Vísir. Sótt 15. október 2020.
Fyrirrennari: Sophie Wilmès |
|
Eftirmaður: Enn í embætti |