Koss

Koss er það þegar vörum er þrýst að öðrum sem tjáning ástar eða hlýju, af virðingu eða til kveðju. Margir prímatar sýna atferli sem líkist kossum. Fingurkoss er það þegar menn kyssa í lófa sér og blása honum í átt að þeim sem á að hljóta hann.

Nítjándu aldar málverkið Kossinn eftir Francesco Hayez.

Fræðimenn eru ekki sammála um það hvort það að kyssa sé manninum eðlislægt eða hvort það er lærð hegðun.

Nöfn hinna ýmsu kossa

• ástarkoss
• brúðarkoss
• fingurkoss
• franskur koss (eða sleikur, sbr. „að fara í sleik“)
• friðarkoss
• kampakoss eða kampkoss (einnig nefndur skeggkoss)
• kveðjukoss
• kærleikskoss
• mömmukoss
• rembingskoss
• sáttakoss
• skilnaðarkoss
• skyndikoss
• smellkoss

Eitt og annað

• Sagt hefur verið að orðið koss sé „ljúft samtengingarorð“.
• Árið 1946 kom út á Íslandi bókin: Listin að kyssa. Hún var endurútgefin 1968 og önnur bók með sama heiti kom út 1991.
• Í Slangurorðabókinni sem kom út árið 1982 (og var endurútgefinn 2010) er sögnin að ranast og haft um að kela eða kyssast: „Þau hafa verið eitthvað að ranast“.

Tengt efni

• Kveðja
• Kynlíf
• Sogblettur

Tenglar

• „Kysstu mig“; grein í Fálkanum 1962
• „Kysstu mig, taktu mig“; greiní Mánudagsblaðinu 1974
• „Hvernig konur kyssa í ýmsum löndum“; grein í Vikublaðinu 1950

  Þessi grein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.