„Riddarabókmenntir“: Munur á milli breytinga

'''Riddarabókmenntir''' eru rómantískar [[Skáldsaga|skáldsögur]] og [[kappakvæði]], af ævintýrum og ástum [[Riddari|riddara]], sem voru skrifaðar á síð-[[miðaldir|miðöldum]].

Riddarabókmenntir einkennast af frásögnum af hirðlífi, gullfallegumfatfríðum fötumköppum, svakalegum bardögum og yfirnáttúrulegum hetjudáðum. [[Hugprýði]], [[drengskapur]], háttvísi, [[hreysti]], [[kurteisi]] og [[rómantík]] eru áberandi í sögunum og sönn kristileg hegðun er mikilvæg. Skýr skil eru gerð á milli góðs og ills og eru það oft kristnir menn sem eru góðu karlarnirhetjurnar og þeir slæmu heiðnir[[heiðni]]r, frá þjóðunum í suðri og norðri. Hetjunum er lýst á afar jákvæðan hátt, bæði persónuleika og útliti, og ekkerthvergi dregiðsparað þarvið úrþá.

Erlendu kappakvæðin (eða riddarasöngvarnir) voru yfirleitt í [[Bundið mál|bundnu máli]], en voru [[Þýðing|þýdd]] í [[óbundið mál]] í [[Noregur | Noregi]], sjá [[riddarasögur]]. Þaðan bárust þær svo til [[Ísland]]s um [[1250]]. Urðu riddarasögurnar brátt vinsæl bókmenntagrein hér á landi og þýddu íslenskir rithöfundar fleiri slíkar sögur. Sumar sögurnar eru í [[ljóð]]rænum stíl eins og frumtextinn. Íslenskir rithöfundar sömdu einnig margar nýjar riddarasögur í svipuðum stíl. Höfundar sagnanna eru óþekktir og ekki er vitað hverjir þýddu þær.