„Dauðarefsing“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip
Lína 19:
Síðasta aftakan á Íslandi fór fram 12. janúar 1830, þegar tekin voru af lífi [[Agnes Magnúsdóttir]], vinnukona á Illugastöðum og [[Friðrik Sigurðsson]] frá Katadal. Þau höfðu verið dæmd til dauða fyrir morð á tveimur mönnum aðfaranótt 14. mars 1828: [[Natan Ketilsson|Natans Ketilssonar]] bónda á Illugastöðum og Péturs Jónssonar frá Geitaskarði. [[Þorgeir Þorgeirson]] skrifaði skáldsöguna ''[[Yfirvaldið]]'' upp úr málsgögnum og öðrum heimildum um þessa atburði.
 
Sá einstaklingur sem síðastur var dæmdur til dauða á Íslandi var Júlíana Silva Jónsdóttir sem bjó á Brekkustíg 14 í Reykjavík. Hún myrti í nóvember [[1913]] bróður sinn með [[fosfór]]i og lést hann nokkrum dögum síða eftir miklar kvalir. Hún hafði bætt fosfórinu í skyr sem hún gaf honum. Hún var dæmd til dauða vorið eftir. Á endanum var dóminum breytt í langa fangelsisvist.<ref>{{cite web |url=http://timarit.is/view_page_init.jsp?issId=253308&pageId=3528267&lang=is&q=J%FAl%EDana%20J%F3nsd%F3ttir|title=Landsyfirréttardómar og hæstaréttardómar í íslenzkum málum |publisher=timarit.is|accessdate=24. maí|accessyear=2013}}</ref>
 
Eftir 1830 var tugur manna dæmdur til dauða. En konungur mildaði refsingu allra svo að enginn var tekinn af lífi samkvæmt dómi. Oft tengdist það óheimilu kynlífi.
 
Árið [[1869]] voru sett ný hegningarlög, í takt við ný dönsk lög en þá var felld niður dauðarefsing vegna dulsmáls[[dulsmál]]s (börn tekin af lífi af mæðrum) og [[blóðskömm|blóðskammar]] (kynlíf milli ættingja).
 
Dauðarefsingar voru með öllu afnumdar árið [[1928]] <ref>[https://www.visindavefur.is/svar.php?id=4649 Hvenær var síðasta aftakan á Íslandi?] Vísindavefur, skoðað 1. mars, 2019.</ref>.
 
== Tilvísanir ==