„Balkanskagabandalagið“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
TKSnaevarr (spjall | framlög) |
||
Lína 33:
[[Image:Occupied territories in the Balkans, end of April 1913.png|thumb|right|250px|Hér sjást landvinningar Balkanríkjanna eftir fyrra Balkanstríðið og útþenslulína samkvæmt leynilegu fyrirstríðssamkomulagi Serbíu og Búlgaríu.]]
Í stríðinu batt sameinaður her Balkanríkjanna enda á yfirráð Tyrkja í Evrópu. Sigur bandalagsins reyndist þó stuttlífur. Óvild var enn meðal aðildarríkjanna og eftir sigur þeirra á Tyrkjum í fyrra Balkanstríðinu kom hún aftur upp á yfirborðið, sérstaklega þegar kom að skiptingu Makedóníu. Ágreiningurinn braut upp bandalagið og síðara Balkanstríðið braust fljótt út þegar Búlgaríumenn, fullvissir um að eiga auðveldan sigur vísan, réðst gegn Serbíu og Grikklandi. Serbnesku og
Á meðan stríðinu stóð var [[Georg 1. Grikklandskonungur]] ráðinn af dögum í Þessalóniku. Þetta olli straumhvörfum í utanríkisstefnu Grikkja þar sem Georg, líkt og [[Elefþerios Venizelos|Venizelos]] forsætisráðherra, hafði verið hlynntur Bandamönnum en [[Konstantín 1. Grikklandskonungur|sonur hans og arftaki]] var hlynntur Þjóðverjum og reyndi því að viðhalda hlutleysi Grikkja í heimsstyrjöldinni. Þegar fyrri heimsstyrjöldin braust út og Bandamenn sendu hermenn í gegn um Makedóníu stigmagnaðist ágreiningurinn milli konungsins og forsætisráðherrans, sem leiddi til djúpstæðrar gjár innan grísku þjóðarinnar. Þessi gjá átti eftir að setja mark sitt á grísk stjórnmál í hálfa öld og varð Grikkjum að falli í næsta stríði þeirra gegn Tyrklandi árið 1919.
|