Fimmtardómur var dómstóll á Alþingi sem var stofnaður stuttu eftir árið 1000 og náði yfir landið allt. Til fimmtardóms var hægt að skjóta málum sem höfðu verið dæmd í fjórðungsdómum og var þetta því í rauninni hæstiréttur landsins. Í fimmtardóm voru skipaðir 48 menn en síðan mátti hvor málsaðili ryðja sex mönnum úr dómnum, þannig að 36 dæmdu. Þar réði einfaldur meirihluti úrslitum mála. Þetta fyrirkomulag hélst út þjóðveldisöldina.