Efnagreining

Efnagreining er greining sýna til þess að fá skilning á efnainnihaldi þeirra og byggingu

Gerðir

Efnagreiningu er í hægt að skipta niður í tvo aðalflokka, annars vegar magnbunda og síðan hlutlæga:

Hlutlæg ólífræn greining leitast til að fá úr því skorið að eitthvert frumefni eða ólífrænt efnasamband sé í sýninu.
Hlutlæg lífræn greining reynir að finna hvaða virku hópar eða lífræna efnasamband sé í sýni.
Magnbundin efnagreining reynir að finna hvaða magn er af tilteknu frumefni eða efnasambandi í tiilteknu sýni.

Uppistaðan er nútímaefnagreiningu er magnbundin. Hægt er að skipta henni niður í nokkur ólík svið. Til dæmis er hægt að greina sýni með tilliti til magns af einu tilteknu frumefni eða magni frumefnis í stökum virkum hóp. Seinni aðferð er sérstaklega hentug fyrir líffræðileg kerfi. Sameindirnar sem byggja upp lífið innihalda kolefni, vetni, nitur og fleiri frumefni í mörgum mjög flóknum byggingum.

Aðferðir

Fjöldi þeirra aðferða sem hægt er að beita til þess að greina efni í sundur eða magn þeirra er ótrúlegur. hérna eru nokkrar aðferðir.

Aðskiljun efna til þess að mæla massa eða rúmmál endalegs efnis. Hér er til dæmis eitt efnið fengið til þess að falla og síðan er það síað frá.
Rófagreining með tækjum. Með því að með gleypni ljóss í lausn eða gasi getum við reiknað út styrk marga efna í sýninu, venjulega án þess að þurfa að skilja efnin í sundur. Með nýrri aðferðum á þessu sviði er NMR-rófagreining, sem er reyndar hægt að beita í bæði magnbundna og hlutlæga efnagreiningu.
Margar aðferðir blanda saman tveim eða fleiri greiningaraðferðum. Fyrsta þrepið gæti til dæmis verið aðskiljun með til dæmis gasskilju og síðan færi sýnið í massagreini.