Arfleiðsluhæfi
Arfleiðsluhæfi er hæfi arfleifanda til að ráðstafa eignum sínum með erfðaskrá. Í íslenskum erfðarétti er vísað til þess að arfleifandinn sé í nógu góðu andlegu ástandi til að ráðstafa eignum sínum með skynsömum hætti á þeim tíma sem erfðaskráin var gerð. Þá ríkir sá algengi misskilningur að skortur á lögræði jafngildi sjálfkrafa skort á arfleiðsluhæfi í íslenskum landsrétti, en svo er ekki. Hugtakinu er oft ruglað við arfleiðsluheimild er snýr meira að eignarréttarlegum þáttum.
