Vistfræðikenningin
Vistfræðikenningin er kenning sem bandaríski þroskasálfræðingurinn Uri Bronfenbrenner setti fram.
Kenningin miðar að því að skoða barn í samhengi við umhverfi sitt reynslu og sérklenni. Samfélagið er byggt upp af kerfum í umhverfi einstaklings en þessi kerfi ásamt líffræðilegum þáttum móta þroska hans og þróun.
Bronfenbrenner lýsir þessum kerfum eins og fjögur lög sem tengjast og einstaklingurinn og horfir á einstakling út frá heildrænu samhengi sem er félagslegt, sögulegt, menningarlegt og umhverfislegt. Hann líkir kerfunum við babúsku dúkku þar sem einstaklingurinn er innsti kjarninn. Nærumhverfið eða míkrokerfið er svo innsta lagið þar sem er nánasta umhverfi og aðstandendur og gagnvirk samskipti milli þeirra. Millikerfið eða mesókerfið er svo tengsl á milli míkrókerfa svo sem tengsl barns við stórfjölskyldu eða tengsl í hverfi eða grenndarsamfélagi eða tengsl fullorðins milli heimilis og vinnu. Síðan er stofnanakerfi eða exo-kerfi sem er kerfi sem styður við grenndarsamfélag félagslegar aðstæður og umhverfi. Ysta kerfið eða makró-kerfið er svo lög, reglur, viðmið og gildi samfélags.