Viscum er ættkvísl 70–100 tegunda mistilteina, ættaðir frá tempruðum og hitabeltissvæðum Evrópu, Afríku, Asíu og Ástralasíu. Hingað til hefur ættkvíslin verið í sinni eigin ætt; Viscaceae, en nýlegar erfðafræðirannsóknir "Angiosperm Phylogeny Group" sýna að hún tilheyri innan sandalviðarætt, Santalaceae.

Viscum
Viscum album á Ösp
Viscum album á Ösp
Vísindaleg flokkun
Ríki: Jurtaríki (Plantae)
Fylking: Dulfrævingar (Magnoliophyta)
Flokkur: Tvíkímblöðungar (Magnoliopsida)
Ættbálkur: Sandelviðarbálkur (Santalales)
Ætt: Santalaceae
Ættkvísl: Viscum
L.
Tegundir

Sjá texta

Þetta eru viðarkenndar, hálfsníkjujurtir runnar með 15 til 80 sm langar greinar. Hýslar þeirra eru viðarkenndir runnar og tré. Blöðin koma lárétt út frá greinunum, eru í gagnstæðum hvirfingum og eru með nokkra ljóstillífun (minniháttar í sumum tegundum, sérstaklega V. nudum), en jurtin dregur steinefni og vatn úr hýslinum. Mismunandi tegundir af Viscum vaxa yfirleitt á mismunandi hýsiltegundum; flestar tegundir vaxa á mismunandi hýsiltegundum.

Blómin eru óásjáleg, grængul, 1 - 3 mm í þvermál. Berin eru hvít, gul, rauðgul eða rauð þegar þau þroskast, með eitt eða fleiri fræ í mjög klístruðum vökva; fræjunum er dreift þegar fuglar éta berin, og fjarlægja þeir berin með því að þurrka þau af gogginum með því að nudda honum við greinar þar sem þau geta spírað.

Eituráhrif í Viscum

breyta

Viscum tegundir eru eitraðar mönnum; að éta berin gerir púlsinn veikan og heftarlegar meltingartruflanir.[1] Að minnsta kosti eitt af virkum efnum hans er lektín viscumin, sem er verulega eitrað.[2] Þrátt fyrir þetta hafa margar tegundir dýra aðlagast því að borða ávöxtinn sem verulegum hluta næringar þeirra.[3]

Valdar tegundir

breyta
 
Mistilteinn (Viscum album) með berjum


Tilvísanir

breyta
  1. Carnegie Library, Science and Reference division (1997). The Handy Science Answer Book. Visible Ink Press. ISBN 9780787610135.
  2. Sjur Olsnes, Fiorenzo Stirpe, Kirsten Sandvig, Alexander Pihl. Isolation and Characterization of Viscumin, a Toxic Lectin from Viscum album L. THE JOURNAL OF BIOLOGICAL CHEMISTRY Vol. 257, No 22, November 25, pp. 13263-13270, 1982.
  3. David M. Watson, "Mistletoe-A Keystone Resource in Forests and Woodlands Worldwide" Annual Review of Ecology and Systematics 32 (2001:219–249).


   Þessi líffræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.