Smiðurinn og bakarinn
Smiðurinn og bakarinn er ljóð eftir Johan Herman Wessel. Það er gamansaga sem er ádeila á réttarfar og skort á skynsemi í þjóðfélaginu. Orðatiltækið "Að hengja bakara fyrir smið" á rætur að rekja til þessa ljóðs. Ljóðið var prentað í fyrsta skipti árið 1784. Wessel mun hafa ort þetta ljóð eftir enskri sögu með sama innihaldi.
Sagan gerist í smábæ þar sem eru tveir bakarar og einn smiður. Smiðurinn fremur morð og er leiddur fyrir dómstóla. Fjórir borgarar segja dómara að það sé aðeins einn smiður í bænum og þess vegna verði að sleppa smiðnum lausum. Og þar sem í bænum séu tveir bakarar og einn þeirra sé gamall og lúinn þá geti hann tekið á sig sökina og það megi hengja hann. Bakarinn er þá dæmdur til dauða þótt hann sé saklaus. Boðskapur kvæðisins er að maður eigi alltaf að vera viðbúinn dauða sínum.
