Renato Dulbecco
Renato Dulbecco (fæddur 22. febrúar 1914, dáinn 19. febrúar 2012) var ítalskur veirufræðingur sem fluttist til Bandaríkjanna og bjó þar og starfaði lengstan hluta starfsævinnar. Hann var þekktastur fyrir rannsóknir sínar á æxlisveirum og þætti þeirra í krabbameinsmyndun í dýrum, sem unnar voru í samstarfi við Howard Temin og David Baltimore, en þeir deildu Nóbelsverðlaununum í lífeðlis- og læknisfræði fyrir uppgötvun sína á ensíminu víxlrita („reverse transkriptasa“) og hlutverki þess sýkingu og krabbameinsmyndun.
| Lífvísindi 20. öld | |
|---|---|
 | |
| Nafn: | Renato Dulbecco |
| Fæddur: | 22. febrúar 1914 í Catanzaro á Ítalíu |
| Látinn | 19. febrúar 2012 (97 ára) í La Jolla í Kaliforníu |
| Svið: | Veirufræði |
| Markverðar uppgötvanir: |
Víxlriti (e. reverse transcriptase) og hlutverk hans í sýkingu veira og krabbameinsmyndun af völdum þeirra. |
| Alma mater: | Háskólinn í Tórínó |
| Helstu vinnustaðir: |
Caltech Salk stofnunin |
| Verðlaun og nafnbætur: |
Nóbelsverðlaunin í lífeðlis- og læknisfræði 1975 Selman A. Waksman verðlaunin 1974 |
Tenglar
breyta
Wikimedia Commons er með margmiðlunarefni sem tengist Renato Dulbecco.
- Æviágrip Renato Dulbecco Geymt 5 nóvember 2012 í Wayback Machine á vefsíðu Nóbelnefndarinnar.
