Meðganga
Meðganga er það ferli þegar kona er með einn eða fleiri lifandi fósturvísa eða fóstur í legi sínu. Meðganga er oftast 38 vikur frá getnaði, þ.e. um það bil 40 vikum frá síðustu blæðingum, en henni lýkur með fæðingu barns, stundum með keisaraskurði.
Mögulegt er að stöðva meðgöngu og framkalla fósturlát með þungunarrofi, en stundum lýkur meðgöngu með fósturláti af ókunnum ástæðum, líklega vegna þess að fóstur þroskast ekki eðlilega.
Fæðingarfræði er grein innan læknisfræði, sem fæst við rannsóknir á meðgöngu.
Kona á meðgönguskeiði, þ.e. sem gengur með barni, kallast ólétt, þunguð, barnshafandi, ófrísk eða vanfær. Þegar kona er komin langt á leið í meðgöngunni kallast hún kasólétt eða kasbomm (sem nota bæði forskeytið kas- sem vísar til hrúgu eða kasar sem er fiskihrúga).[1]