„Guðmundur Friðjónsson“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
Cessator (spjall | framlög)
Ekkert breytingarágrip
orðalag
Lína 1:
'''Guðmundur Friðjónsson''' frá Sandi ([[24. október]] [[1869]] – [[26. júní]] [[1944]]) var [[rithöfundur]], [[skáld]] og [[bóndi]]. Hann er einna þekktastur fyrir sérstæðan [[Ritstíll|ritstíl]] sinn.
 
Guðmundur fæddist að Silalæk í [[Aðaldalur|Aðaldal]], þar sem faðir hans, ''Friðjón Jónsson'', var þá bóndi. Hann flutti síðar að Sandi, og þar tók Guðmundurþar við búskap eftir föður sinn. Skólamenntunar naut Guðmundur í [[Möðruvallaskóli|Möðruvallaskóla]] árin [[1891]]-[[1893]] og og var það eina menntun hans. Uppfrá því gerðist hann bóndi og umsvifamikill rithöfundur og stóð oft styr um hann í blöðum og tímaritum landsins. Í mörg ár hafði hann þann sið, að hann tók sig upp frá búi sínu og flutti fyrirlestra um ýmis þjóðmál eða þær hugmyndir og hugsjónir sem hann bar fyrir brjósti sér. Þótti hann stundum óvæginn við menn og málefni, enda þannig skapi farinn, að hann kunni því best að eiga ekki aðeins í baráttu við óblíða náttúru landsins.
 
Fyrsta kvæðabók hans kom út árið [[1902]] og hét ''Úr heimahögum''. Næstu ár hélt Guðmundur uppteknum hætti, ritaði stutta þætti og sögur, orti kvæði og birti sumt af þessu hér og þar. Hann skrifaði ritgerðir um ýmis efni í blöð og tímarit. Árið [[1904]] gaf hann út dýrasögur: ''Undir beru lofti'', (en hann gaf svo út aðra bók með dýrasögum árið [[1938]]: ''Úti á víðavangi''). Árið [[1907]] kom út lengsta sagan hans, [[Ólöf í Ási]]. Saga þessi hlaut misjafna dóma, þótti klúr og jafnvel ósiðleg með köflum. Guðmundur skrifaði ekki lengri sögur, enda var dýfum hans til ritstarfa þannig farið, að hann mun hafa átt örðugt með að taka fyrir ritverk, er kröfðu langrar aðsetu.