„Kópavogsfundurinn“: Munur á milli breytinga

 

[[Hinrik Bjelke]], fulltrúi konungs, kom til [[Ísland|Íslands]] á fund í [[Kópavogur|Kópavogi]] ásamt herliði til að neyða Íslendinga til að samþykkja einveldiserfðalögin. Hefur þessi atburður síðan gengið undir heitinu [[Erfðahyllingin]]. [[Brynjólfur Sveinsson]] biskup andmælti þessari löggjöf en [[Hinrik Bjelke|Bjelke]] minnti hann á hermennina og þá skrifaði hann undir ásamt flestum sem höfðu mætt á staðinn. [[Árni Oddsson]], lögmaður, vissi nákvæmlega hvað þetta þýddi fyrir [[Ísland]] en hann fékk loforð um að réttindi landsins eða stjórnarfarið myndi ekki vera verra. Loforðið var haldið á meðan [[Hinrik Bjelke]] lifði. Samningurinn var síðan kallaður [[Kópavogssamningurinn]] og afleiðingarnar voru þær að konungurinn taldi [[Gamli sáttmáli|Gamla sáttmála]] fallinn úr gildi og setti lög hér á landi án samþykkis Íslendinga. Erfðaeinveldið gilti til ársins [[1874]].