„Ryðfrítt stál“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ásgeir IV. (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
Ásgeir IV. (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 3:
'''Ryðfrítt stál''' er [[málmblanda]] að mestu úr [[járn]]i með að minnsta kosti 11.5% [[króm]]innihald.<ref>{{cite web|url=http://www.steel.org |title=Steel Glossary |accessmonthday=July 30 |accessyear=2006 |publisher= [[American Iron and Steel Institute]] (AISI)}}</ref> Ryðfrítt stál, eins og nafnið gefur til kynna, ryðgar mjög lítið samanborið við venjulegt stál. [[Harry Brearley]] fann það upp árið [[1913]] í Brown-Firth-rannsóknastofunni í [[Sheffield]] á [[England]]i. Hann hafði verið að rannsaka leiðir til að draga úr ryðmyndun í [[byssuhlaup]]um, þegar hann tók eftir því að prufa, sem hann hafði hent, ryðgaði ekki.
Háu oxunarviðnámi í [[loft]]i við staðal[[hitastig]] er yfirleitt náð með því að hafa króminnihald meira en 12% (eftir þyngd). Krómið myndar lag af króm(III)oxíði (Cr<sub>2</sub>O<sub>3</sub>) þegar það kemst í snertingu við [[súrefni]]. Þetta lag er of þunnt til að vera sjáanlegt, sem þýðir að málmurinn helst gljáandi. Það er hinsvegar [[vatn]]shelt og loftþétt, sem verndar málminn innan við lagið. Þegar yfirborðið rispast myndast þetta lag aftur. Þetta fyrirbæri er kallað [[óvirknun]] og sést einnig í öðrum málmum, til dæmis [[ál]]i. Þegar ryðfríir stálpartar eins og rær og boltar eru skrúfaðir saman, getur oxíðlagið skrapast af. Þegar það síðan myndast að nýju geta áhrifin orðið svipuð því að partarnir hafi verið soðnir saman þar sem oxíðlög þeirra snertast.
== Neðanmálsgreinar ==
| |||