„Kennaraháskóli Íslands“: Munur á milli breytinga

Kennaraskóli Íslands var stofnaður með lögum árið [[1907]] en kennslan hófst haustið [[1908]] í nýreistu húsi að [[Laufásvegur|Laufásvegi]] 81. Það hús er kallað [[Gamli kennaraskólinn]] og er nú friðað. [[Kennaramenntun]] á Íslandi hófst í [[Flensborgarskóli|Flensborgarskóla]] í [[Hafnarfjörður|Hafnarfirði]] árið 1892, fyrst sem stutt [[námskeið]] og síðar sem viðbótarbekkur við [[gagnfræðaskóli|gagnfræðaskóla]]. Kennaraskólinn var í fyrstu þriggja ára skóli en var lengdur í fjögur ár árið [[1943]]. Við skólann var starfrækt [[æfingadeild]] fyrir [[æfingakennsla|æfingakennslu]] kennaranema. Frá árinu [[1947]] voru [[inntökuskilyrði]] í [[kennaranám]] [[landspróf]] og [[gagnfræðapróf]] en fram að þeim tíma var algengt að nemendur kæmu í skólann eftir eitt eða tvö ár í [[héraðsskóli|héraðsskóla]], gagnfræðaskóla eða öðrum framhaldsskólum. Auk þess mátti ljúka kennaranámi á einu ári eftir [[stúdentspróf]] og var það gert í sérstakri stúdentsdeild.