„Spjall:Lögmálið um annað tveggja“: Munur á milli breytinga

 

:Norðmenn eru einmitt að rugla lögmálinu saman við tvígildislögmálið, eins og segir í greininni að megi ekki gera. Tvígildislögmálið er það lögmál að það séu aðeins tvö sanngildi, „satt“ og „ósatt“. Lögmálið um annað tveggja var vissulega kallað „þriðji möguleikinn er ekki til“ (''tertium non datur'') í skólaspeki á miðöldum af því að þá hafði það þær afleiðingar að allar setningar voru annaðhvort sannar eða ósannar en það er hins vegar ''vegna þess'' að tvígildislögmálið gildir einnig. Án tvígildislögmálsins (sem sumir hafa síðan hafnað) leiðir þetta ekki af lögmálinu um annað tveggja, sem segir strangt tekið einungis að annað hvort verði að vera satt. Þess vegna vantar einmitt ''ekki'' „ósönn“ þótt „sönn“ komi fram. Þetta er mjög skýrt á táknmáli rökfræðinnar; lögmálið er svona: ''P'' eða ekki-''P'' — það er að segja, ''P'' er sönn eða ekki-''P'' er sönn; hér er ekkert um að hin setningin verði að vera ósönn, sem myndi einungis leiða af þessu ef við héldum því einnig fram að einungis væru tvö sanngildi, „satt“ og „ósatt“ (þ.e. tvígildislögmálinu) og héldum líka fram mótsagnarlögmálinu (sem bannar mótsagnir); þá yrði hin setningin vissulega líka að vera annaðhvort sönn eða ósönn (en ekki t.d. hlutlaus eða eitthvað annað) og hún gæti ekki haft sama sanngildi og sú sem er sönn (því mótsagnir eru bannaðar) og yrði þ.a.l. ósönn. En þetta eru afleiðingar lögmálsins um annað tveggja, tvígildislögmálsins og mótsagnarlögmálsins saman, þetta leiðir ekki af lögmálinu um annað tveggja út af fyrir sig. Að setja gæsalappir utan um orðin „sönn“ og „ósönn“ í textanum sem var fjarlægður (þ.e. „Samkvæmt lögmálinu um annað tveggja er sérhver setning annað hvort „sönn“ eða „ósönn“ [...]“) skýrir nákvæmlega ekki neitt fyrir lesandanum. Hvað þýða gæsalappirnar hér, að svona sé þetta en samt eiginlega ekki (það sem á ensku kallast scare quotes)? Treystu mér, greinin var rétt eins og hún var, viðbótin var röng. --[[Notandi:Cessator|Cessator]] 19:53, 14 júlí 2007 (UTC)