„Friðrik 7. Danakonungur“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip
Lína 10:
|dánardagur = 15. nóvember 1863
|grafinn = [[Hróarskeldudómkirkja]]
|faðir = [[Kristján VIII8.]]
|móðir = [[Karlotta Friðrika af Mecklenburg-Schwerin]]
|titill_maka = Drottning
Lína 16:
|börn = ''engin''
}}
'''Friðrik VII7.''' ([[6. október]] [[1808]] - [[15. nóvember]] [[1863]]) var konungur [[Danmörk|Danmerkur]] frá 1848 til dauðadags. Hann var af ætt [[Aldinborgarætt|Aldinborgara]].
 
Friðrik var sonur [[Kristján VIII8.|Kristjáns konungs VIII8.]] og [[Karlottu Friðriku af Mecklenburg-Schwerin]]. Skömmu eftir fæðingu hans skildu foreldrarnir, þar sem móðirin hafði [[Framhjáhald|haldið við]] annan mann. Henni var aldrei aftur leyft að sjá son sinn. Friðrik gekk að eiga [[Vilhelmína María af Mecklenburg-Strelitz|Vilhelmínu Maríu af Mecklenburg-Strelitz]] þegar hann var tvítugur. Þau voru [[tvímenningar]], hún yngsta dóttir ríkjandi konungs, [[Friðrik VI6. Danakonungur|Friðriks konungs VI6.]]. Sambúð þeirra var stirð, og sagt var að Friðrik prins hafi verið konu sinni bæði ótrúr og tillitslaus. Konungnum, tengdaföðurnum, var á endanum nóg boðið, og [[1834]] rak hann tengdason sinn til [[Fredericia|Fredericiu]] og krafðist skilnaðar fyrir hönd dóttur sinnar. Í útlegðinni komst Friðrik prins í kynni við dansmærina [[Louise Rasmussen]], sem seinna varð konan hans. [[1839]] varð faðir Friðriks konungur, sem [[Kristján VIII8.]], og Friðrik varð þar með [[krónprins]], útlegðinni var aflétt og hann tók við fyrra starfi föður síns sem landstjóri á [[Fjónn|Fjóni]].
 
Þann [[20. janúar]] [[1848]] andaðist [[Kristján VIII8.]]. Friðrik sonur hans var 39 ára og hafði litla reynslu af stjórnmálum, svo að ýmsum leist ekki vel á að hann yrði konungur. En sem konungur afsalaði hann sér [[einveldi]] og gaf Dönum [[Stjórnarskrá Danmerkur|stjórnarskrá]]. Það, ásamt öðru, varð til þess að vinsældir hans urðu miklar.
 
Í [[Vor þjóðanna|byltingaröldunni]] sem skók Evrópu [[1848]] kröfðust íbúar hertogadæmanna [[Slésvík og Holtsetaland|Slésvíkur og Holtsetalands]] þess að verða hluti af [[Þýska sambandið|Þýska sambandinu]], og að þau fengju sjálfstjórn. [[Frjálslynd þjóðernishyggja|Frjálslyndir þjóðernissinnar]] kröfðust stjórnarskipta í hertogadæmunum og ákvað Friðrik að verða við þeirri kröfu og skipaði nýtt ráðuneyti með þátttöku beggja fylkinga, [[Frjálslyndisstefna|frjálslyndra]] og [[Íhaldsstefna|íhaldsmanna]]. Hann gaf nýja ráðuneytinu það til kynna, að þaðan í frá liti hann svo á að [[einveldi]] væri afnumið í Danmörku, og að krúnan væri eftirleiðis bundin af [[stjórnarskrá]]. „Konungurinn mætir ekki á [[Ríkisráð|ríkisráðsfundi]] nema honum sé boðið,“ sagði hann. Nokkrum dögum seinna lét hann fræg ummæli falla: „Loksins get ég sofið út.“
Lína 26:
[[1850]] kvæntist Friðrik þriðja sinni, og var brúðurin Louise Rasmussen, sem hann hafði kynnst í Fredericiu nokkrum árum áður. Hún var af lágum stigum, svo að börn þeirra hefðu verið útilokuð frá ríkiserfðum -- en reyndar varð honum ekki barna auðið með henni frekar en öðrum konum. Betri borgurum og [[Aðall|aðalsfólki]] fannst þessi ráðahagur ekki sæmandi, og svo fór að hjónunum fannst sér varla vera vært í Kaupmannahöfn. Þau keyptu því höllina [[Jægersprishöll|Jægerspris]] og settust að þar.
 
Friðrik VII7. var síðasti konungur Danmerkur sem var af hinni eiginlegu [[Aldinborgarætt]]. Þegar hann dó, þann [[15. nóvember]] [[1863]], aðeins 55 ára að aldri, hlaut hann legstað í [[Hróarskeldudómkirkja|Hróarskeldudómkirkju]]. Eftirmaður hans var Kristján, prins af [[Lukkuborg]], þar sem konan hans, Louise af Hessen-Kassel, stóð næst til ríkiserfða, en hún var systurdóttir [[Kristján VIII|Kristjáns VIII]].
 
{{Töflubyrjun}}
Lína 33:
|frá=1848
|til = 1863
|fyrir= [[Kristján VIII8.]]
|eftir = [[Kristján IX9.]]
}}
{{Töfluendir}}