„Magnús Þórarinsson“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 3:
Árið 1880 skrifaði Magnús sýslunefnd Suður-Múlasýslu og bað um styrk til að fara úr landi og fræðast um áhöld og verkvjelar þær, sem notaðar eru við ullavinnu og dúkagerð. Hann fékk styrk frá sýslunefnd og landsstjórninni til fararinnar. Tryggvi Gunnarsson útvegaði honum dvalarstað í ullarverksmiðju Larsen. Magnús var eitt ár þar. Suður-Þingeyrarssýsla ábyrgðist lán sem Magnús fékk til að koma upp ullarvinnuvjelum er kemba, spinna og tvinna og setti Magnús vélarnar upp á Halldórsstöðum 1883 þar sem þær gengu fyrir vatnsafli. Fyrstu 15 árin var skortur á nógu vatni til að reka vélarnar en Magnús fékk árið 1897 hallamælingamanninn Pál Jóakimsson til að mæla fyrir vatnsleiðsluskurði úr Þverá sem rennur eftir Laxárdalsheiði og lánaðist Páli að leiða vatn að Halldórsstöðum í mörgum krókum eftir þessum skurði
Magnús innleiddi allvíða í sýslunni litlar spunavjelar til að spinna ullina sem var kemd á Halldórsstöðum. Litlu seinna voru settar upp aðrar ullarvinnuvélar á Rauðumýri í Ísafjarðarsýslu og aðstoða Magnús við að panta vélar og kenna notkun þeirra. Magnús útvegaði með aðstoð Eiríks Magnússonar í Cambridge uppdrætti og verðskrár af ullarvinnuvélum, sérstaklega vél sem höfð var til að aðskilja tvenns konar ull, tog og þel en slík vél nefndist Noblesvjel. Lagt var fram frumvarp á Alþingi 1889 með áætlun Magnúsar um stofnun fullkominnar ullarverksmiðju á Íslandi og var kostnaður áætlaður 120 þús. kr. Frumvarpið var ekki samþykkt. Á iðnsýningunni í Reykjavík 1883 fékk Magnús heiðurspening fyrir skrá sem hann smíðaði og á þá sýningu sendi hann einnig sýnishorn af yfirfallshjóli sem hann mn hafa smíðað og notað fyrstur manna á Íslandi. Magnús smíðaði nokkrar frumgerðir af dúnhreinsivélum, fyrst vél sem gekk fyrir vatnsafli og var smíðuð fyrir Sigurjón á Laxamýri en sú vél virkaði ekki sem skyldi og þurfti Magnús að taka vélina aftur með heim. Þessa vél nefndi Magnús Sívalning. Árið 1908 var dúnhreinsivél eftir Magnús sett upp á Laxamýri og síðar sams konar vélar á Sauðanesi og Höfða. Magnús fékk konunglegan einkarétt til að gera dúnhreinsunarvél sína. Vélin gat hreinsað 6 - 7 kg af dún á dag. Magnús kvæntist árið 1891 Guðrúnu Bjarnhéðinsdóttur, systur Bríetar Bjarnhéðinsdóttur. Kona hans dó átta árum seinna. Þau áttu tvær dætur. <ref>[https://timarit.is/page/2290921?iabr=on Magnús Þórarinsson, Óðinn - 8. tölublað bld. 62-64 (01.11.1910)]
</ref> Í [[Þjóðminjasafn Íslands|Þjóðminjasafninu]] er varðveitt skrá sem Magnús smíðaði en um þá skrá segir:
| |||