„Ógnarstjórnin“: Munur á milli breytinga

Eftir að [[franska konungdæmið]] var leyst upp þann 10. ágúst 1792 og fulltrúar [[Gírondínar|Gírondína]] á franska stjórnlagaþinginu voru handteknir frá 31. maí til 2. júní næsta ár<ref>''Archives parlementaires de 1787 à 1860'', Paris, P. Dupont, 1897-1913, [http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k49580t/f695.image.pagination.r=Archives+parlementaires+de+1787+%C3%A0+1860.langFR bls. 708].</ref> tók Fjallbúahópurinn (''les Montagnards'') við stjórn fyrsta franska lýðveldisins. Franska lýðveldið var þá í miðju [[Frönsku byltingarstríðin|fyrsta franska byltingarstríðinu]] og jafnframt í miðri borgarastyrjöld gegn konungssinnum og sambandssinnum. Því var því stjórnað með valdbeitingu og bælingu á öllu andófi sem talið var til „gagnbyltingarsinna“.<ref>Définition de J. Tulard, J.-F. Fayard, A. Fierro, ''Histoire et dictionnaire de la Révolution française, 1789-1799'', 1987, bls. 1113 ; voir aussi P. Gueniffey, ''La Politique de la Terreur'', 2000, bls. 13.</ref> Á sama tíma stóðu Fjallbúarnir í valdabaráttu gegn Gírondínum, hófsamari byltingarmönnum, Hébertistum (sem studdu enn ofsafengnari valdbeitingu en Fjallbúarnir) og stuðningsmönnum [[Georges Jacques Danton]], sem hafði látið lífið undir fallöxinni að undirlagi Robespierre. Eftir fullnaðarsigur lýðveldissinna innan Frakklands sameinuðust þessir hópar á móti Robespierre og fylgismönnum hans og létu taka þá af lífi 28. júlí 1794. Þar með lauk Ógnarstjórninni, ofbeldisfyllsta kafla frönsku byltingarinnar.

 

 

==Tilvísanir==