„Wilhelm Wundt“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
m Hlekkur |
||
Lína 3:
== Æviágrip ==
19 ára gamall ákvað Wundt að fara á [[læknisfræði]]braut því að þar var hægt að læra um mannlegt [[atferli]] og [[sál]]arlíf, nokkuð sem hann hafði mikinn áhuga á. Hann útskrifaðist síðan úr læknisfræðinámi með hæstu einkunn árið [[1856]]. Wundt fékk áhuga á [[lífeðlisfræði]], einkum lífeðlisfræði [[skynjun]]ar, þar sem hann taldi að hún gæti aukið skilning manna á sálarlífinu. Wundt varð [[dósent]] við háskólann í [[Heidelberg]]. Árið [[1858]] gerðist hann aðstoðarmaður [[Hermann von Helmholtz|Hermanns von Helmholtz]]. Þar skrifaði hann ''Framlag til kenningar um skyntúlkun'' árin 1858 – [[1862|62]]. Wundt beitti sér fyrir því að viðfangsefni sálfræðinnar væru rannsökuð með [[tilraun]]aaðferð [[raunvísindi|raunvísinda]].
Margir rekja upphaf sálfræðinnar til Wilhelms Wundts þar sem hann var sá fyrsti til að stofna [[rannsóknarstofa|rannsóknarstofu]] þar sem sálfræðileg viðfangsefni voru tekin til skoðunar. Rannsóknarstofuna stofnaði hann í [[Leipzig]] í [[Þýskaland]]i árið [[1879]]. Wundt var frumkvöðull á mörgum sviðum sálfræðinnar og var meðal þeirra fyrstu til að gefa út bæði [[Kennslubók|kennslubækur]] og [[tímarit]] sem fjölluðu um sálfræði. Þess vegna hefur hann fengið viðurnefnið „faðir sálfræðinnar“.
| |||