„Paul von Lettow-Vorbeck“: Munur á milli breytinga

Þegar fyrri heimsstyrjöldin hófst gerði Lettow-Vorbeck sér grein fyrir því að átök í Austur-Afríku skiptu litlu máli í samanburði við hinar vígstöðvarnar og ætlaði því fyrst og fremst að einbeita sér að því að halda breskum hermönnum á svæðinu uppteknum og þannig koma í veg fyrir að þeir yrðu fluttir á vesturvígstöðvarnar. Í byrjun stríðsins voru aðeins um 2,.600 Þjóðverjar og 2.472 Afríkumenn undir stjórn Lettow-Vorbeck.<ref>Farwell, bls. 109.</ref> Lettow-Vorbeck hunsaði skipanir þýska ríkisstjórans um að viðhalda hlutleysi afrísku nýlendanna samkvæmt samkomulagi [[Berlínarráðstefnan|Berlínarráðstefnunnar]] og bjó sig undir að verjast árás Breta á bæinn Tanga. Eftir fjögurra daga orrustu við Tanga tókst Þjóðverjum að hrekja Breta á brott. Síðan sigruðu þeir Breta í annað sinn við Jassin þann 19. janúar 1915 og komust þannig yfir mikið magn nýrra riffla og annarra nauðsynja.