„Þriðja franska lýðveldið“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 6:
Stjórnarskipulag þriðja lýðveldisins var lögfest með stjórnarskrárlögum árið 1875. Það samanstóð af tveimur þingdeildum sem fóru með [[löggjafarvald]] og [[Forseti Frakklands|forseta]] sem gerðist þjóðhöfðingi. Ágreiningur um endurreisn konungdæmisins settu svip sinn á embættistíðir fyrstu tveggja forsetanna, [[Adolphe Thiers]] og [[Patrice de Mac Mahon]], en aukinn stuðningur við lýðveldisstjórn meðal Frakka og embættistíðir margra lýðveldissinna á forsetastól á níunda áratugnum gerði brátt út af við allar áætlanir um endurreist franskt konungdæmi.
Í [[Kapphlaupið um Afríku|kapphlaupinu um Afríku]] í lok 19. aldar lagði þriðja lýðveldið hald á ýmsar nýlendur, þar á meðal [[Franska Indókína|franska Indókína]], franska [[Madagaskar]],
[[Adolphe Thiers]] kallaði lýðveldishyggjuna á áttunda áratug 19. aldar „það stjórnarfyrirkomulag sem sundrar Frakklandi síst“. Þó voru stjórnmál þriðja lýðveldisins langt því frá að vera laus við hatramman ágreining. Til vinstri stóðu umbótasinnar sem sóru sig í ætt við [[Franska byltingin|frönsku byltinguna]]. Til hægri stóðu íhaldsmenn sem sóttu stuðning til bændastéttarinnar, til kirkjunnar og til hersins.<ref>Larkin, Maurice (2002), ''Religion, Politics and Preferment in France since 1890: La Belle Epoque and its Legacy''. Cambridge University Press. bls: 3.</ref> Þrátt fyrir djúpstæðan klofning meðal franskra kjósenda entist þriðja lýðveldið í sjötíu ár og er enn langlífasta franska stjórnarfyrirkomulagið frá hruni franska konungdæmisins árið 1789.
| |||