„Anne Boleyn“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
Ekkert breytingarágrip |
TKSnaevarr (spjall | framlög) Ekkert breytingarágrip |
||
Lína 7:
Snemma árið 1523 var Anne leynilega trúlofuð Henry Percy, syni jarlsins af [[Norðymbraland|Norðymbralandi]] en Wolsey kardináli lét einnig ógilda þá trúlofun í janúar 1524 og Anne var send heim til Heverkastala. Í febrúar/mars árið 1526 fór Hinrik 8. að gera hosur sínar grænar fyrir Anne. Hún stóðst daður hans og neitaði að verða frilla hans – líkt og systir hennar, María, hafði verið. Brátt varð Hinrik gagntekinn af því að ógilda hjónaband sitt við Katrínu drottningu til þess að geta gifst Anne. Þegar ljóst varð að [[Klemens 7.]] [[páfi]] væri ófáanlegur til að ógilda hjónabandið hófst upplausn [[Kaþólska kirkjan|kaþólsks valds]] í Englandi. Árið 1532 gerði Hinrik Anne að markgreifynju Pembroke.
Hinrik og Anne giftust þann 25. janúar 1533 eftir leynilegt brúðkaup þann 14. nóvember 1532. Þann 23. maí 1533 lýsti hinn nýi erkibiskup Kantaralands, Thomas Cranmer, því yfir að hjónaband Hinriks og Katrínar væri ógilt; fimm dögum síðar löggilti hann hjónaband Hinriks og Anne. Stuttu síðar lét páfinn [[Bannfæring|bannfæra]] bæði Hinrik og Cranmer. Vegna hjónabandsins og bannfæringanna klofnaði [[enska biskupakirkjan]] frá rómversk-kaþólsku kirkjunni og enska biskupakirkjan var færð undir yfirvald konungsins. Anne var krýnd Englandsdrottning þann 1. júní 1533. Þann 7. september fæddi hún dótturina Elísabetu sem síðar átti eftir að verða [[Elísabet 1.]] Englandsdrottning. Hinrik varð fyrir vonbrigðum um að hann skyldi hafa eignast dóttur en ekki son en vonaðist til að sonur kæmi næst og lýsti því yfir að hann elskaði Elísabet. Anne átti eftir að verða fyrir þremur fósturlátum og í mars 1536 var Hinrik farinn að stíga í væng við [[Jane Seymour]]. Til þess að geta kvænst Jane Seymour varð Hinrik að finna sér tylliástæðu til að binda enda á hjónaband sitt við Anne.
Hinrik hélt Anne grunaðri fyrir landráð í apríl árið 1536. Þann 2. maí var hún handtekinn og látin dúsa í [[Lundúnaturn|Lundúnaturni]] þar sem ýmsir kunningjar hennar – þ.á.m. fyrrverandi unnusti hennar, Henry Percy, og frændi hennar, Thomas Howard – réttuðu yfir henni og lýstu yfir sekt hennar þann 15. maí. Hún var hálshöggvin fjórum dögum síðar. Nútímasagnfræðingar telja ásakanirnar gegn henni, m.a. um framhjáhald, sifjaspell og áætlanir um að koma konungnum fyrir kattarnef, illa rökstuddar og ósannfærandi. Stundum er því haldið fram að Anne hafi verið sökuð um að vera [[norn]] en á þetta er ekki minnst í ákærunum.<ref>Gairdner, James. [http://www.british-history.ac.uk/letters-papers-hen8/vol10/pp349-371 Letters and Papers, Foreign and Domestic, Henry VIII, Volume 10] Janúar–júní 1536. Her Majesty's Stationery Office. Bls. 349–371.</ref><ref>Wriothesley, Charles. [https://archive.org/details/chronicleengland00wriouoft A Chronicle of England During the Reigns of the Tudors], From A.D. 1485 to 1559, 1. bindi. (1875) Camden Society. Bls. 189–226</ref>
| |||