„Þriðja millitímabilið“: Munur á milli breytinga

Efni eytt Efni bætt við
mEkkert breytingarágrip
 
mEkkert breytingarágrip
Lína 4:
Einkenni á þessu tímabili er veikt konungsvald. Þegar í valdatíð Ramsesar 11. voru [[æðstuprestar Amons í Þebu]] orðnir í reynd valdhafar í [[Efra Egyptaland]]i og [[Smendes 1.]] ríkti yfir [[Neðra Egyptaland]]i. Landið var aftur sameinað af [[Sosenk 1.]], stofnanda [[tuttugasta og önnur konungsættin|tuttugustu og annarrar konungsættarinnar]] (''Sísak'' í [[Biblían|Biblíunni]]) en eftir valdatíð [[Osorkon 2.|Osorkons 2.]] klofnaði landið aftur í tvennt. Borgarastyrjöld og innbyrðis átök klufu síðan þessi ríki enn frekar.
 
Óstöðugleikinn varð til þess að konungar Núbíu gátu aukið vald sitt til norðurs og [[Píje]] af tuttugustu og fimmtafimmtu konungsættinni tókst að sameina landið undir sinni stjórn. Erfingjar hans [[Taharka]] og [[Tanútamon]] áttu í átökum við [[Assyría|Assýringa]] og [[tuttugasta og sjötta konungsættin]] var mynduð af leppkonungum þeirra. Veldi Egyptalands hafði þá hnignað mikið og Egyptar áttu sér ekki viðreisnar von gagnvart öflugum nýjum heimsveldum [[Persía|Persa]] og síðar [[Grikkland hið forna|Grikkja]] og [[Rómaveldi|Rómverja]].
 
[[Flokkur:Konungsættir Egyptalands]]