„Reiðhjallavirkjun“: Munur á milli breytinga

Fyrstu framkvæmdir hófust á vegum [[Hólshreppur|Hólshrepps]] sumarið [[1929]], með [[stífla|stíflugerð]] fyrir 0,05 Gl [[inntakslón]] uppi á Reiðhjallanum. Reiðhjallinn er 330 metra yfir sjávarmáli[[sjávarmál]]i og steypuefni var flutt neðan frá, fyrst með bíl fram að Syðradalsvatni[[Syðradalsvatn]]i og þar var efnið sett í sekki og flutt með pramma yfir vatnið í Gilsodda en áður hafði ós vatnsins verið stíflaður til að hækka vatnsborðið í vatninu svo pramminn flyti þegar hann var hlaðinn. Frá Gilsodda voru sekkirnir fluttir að rótum Reiðhjallans og svo á klakki (á hestum) upp að stíflustæðinu. Ekki tókst þá að ljúka við virkjunina vegna fjárskorts og virkjunin komst ekki í gagnið fyrr en 30 árum seinna. Þann [[8. mars]] árið [[1958]] var Fossárvirkjun, eða Reiðhjallavirkjun eins og hún er nefnd í dag, tekin formlega í notkun.

Sumarið 1989 bilaði [[rafall|rafalinn]] í virkjuninni og var endurnýjaður og var vinnu við stífluhús og endurbætur á stíflu lokið í ágúst 1991.