„Hljómsveit“: Munur á milli breytinga
Efni eytt Efni bætt við
málfar, stafsetning |
→Sinfóníuhljómsveit: smá dútl |
||
Lína 7:
[[Sinfóníuhljómsveit]] er hljómsveit fjölmennari en tuttugu og inniheldur bæði klassísk [[Blásturshljóðfæri|blásturs-]] og [[strengjahljóðfæri]] auk slagverks. Sveitir fjölmennari en um fimmtán sem innihalda aðeins strengjahljóðfæri eru kallaðar [[strengjasveit]]ir og sveitir fjölmennari en um fimmtán sem innihalda aðeins [[blásturshljóðfæri]] eru kallaðar [[lúðrasveit]]ir. Það má segja að sinfóníuhljómsveit sé í raun sambræðingur strengja- og lúðrasveita þótt lúðrasveitir séu oftast fjölmennari en blásaraflokkurinn í sinfóníuhljómsveit, en það er vegna hljóðstyrks blásturshljóðfæra, sem er mun meiri heldur en hljóðstyrkur strengjahljóðfæra.
Saga sinfóníuhljómsveitarinnar á rætur sínar að rekja til loka 17. aldarinnar eða [[barokk]]tímabils klassískrar tónlistar. Á barokktímabilinu komu fram fyrstu drög að föstum hljómsveitum, áður höfðu hljóðfærin yfirleitt spilað sjálfstætt eða bara í þeim hópum sem hentaði hverju sinni. Tvær megingerðir voru af barokk hljómsveitum, annars vegar minni sveitir sem voru 8-14 manns og hinsvegar stærri sveitir sem voru um 20 manns. Þetta voru þá yfirleitt tvær [[fiðla | fiðlur]], lágfiðla,
Á [[klassík|klassíska]] tímabilinu komu fram ný hljóðfæri á borð við [[píanó]] og [[klarinett]]. Þau urðu vinsæl og fengu öruggt sæti í sinfóníuhljómsveitinni, einnig fjölgaði fiðlum og ýmsum hljóðfærum og önnur hljóðfæri bættust í hópin. Sinfóníuhljómsveit var um 40 manns á klassíska tímabilinu.
Undir lok klassíska tímabilsins eða um miðja [[19. öld]] átti [[Beethoven]] stóran þátt í að stækka hljómsveitina og undirbúa [[rómantík|rómantísku]] hljómsveitina. Beethoven tók í notkun málmblásturshljóðfæri eins og básúnu og gaf þeim
[[Flokkur:Tónlist]]
|